Sevgili Baba cım, gönül dostlarım sevgi ve saygılarımı sunar hayırlı günler dilerim.

Vietnam'da "zaiyat" vermek istemeyen bir Amerikan general 'temizlik' harekâtında alması gereken bir köy'ü taş taş üstünde kalmayana kadar bombalatır. Özel birlikler köyü sarar ve tek tek evleri arayıp 'temiz' raporunu verip, 'alındı' listesine bir yenisini ekleyip tam köyden ayrılırken, arkalarından tek bir el ateş edilir. Yine inanılmaz bir bombardıman başlar. Mantar gibi yükselen alev topları, makinalıların sinir bozucu sesi ve arkasından korkunç bir ölüm sessizliği. Yine özel timler her bir deliği ararlar ve döküntülerin arasında bir deri bir kemik Vietnamlı bir çocuğu elinde bir tüfekle bulurlar. Çocuğu doğrudan generalin önüne getirirler. Generalin sağ gözü hayli belirgin protez yani takmadır.

Çocuğa dönüp :

- Bak sana bir şans vereceğim. Hangi gözümün gerçek olduğunu bil, seni kurşuna dizilmekten kurtarayım.

Çocuk bir an generalin yüzüne bakar ve ;

- Sağ gözün gerçek general! der...

General şaşırır ;

- Nasıl olur, sağ gözüm takma ve çok belli, niye böyle dedin?

Çocuk ;

- Çünkü o daha insancıl bakıyor!!! der...

(Alıntıdır)

Saygıyla ellerinizden öpüyorum.