Merhaba Hocam,

Soruma verdiniz cevap için çok teşekkür ederim, sağolun.

Efendim ülkemi de ülkemin isanlarını da seviyorum, kızsamda seviyorum. Çocukluktan beri düşünüyorum, onlar için sürekli dua ediyorum, duam kabul müdür ondanda şüpheliyim amma yinede dua ediyorum, senelerdir boşveremedim şimdi nasıl boşvereyim. Sizi yanlış anladıysam kusuruma bakmayın lütfen.

Lise çağındaydım, bir gün insanlara çok kızdım, çok bencil, çok kötüler, onlara dua etmicem dedim. O gün çarşıya gittim, kumaşçıda işim vardı. Kumaş aldığım adam, kızım ben Hacıdan geldim dedi, insanlara dua et, müslümanlara dua et, onların ihtiyacı var,duayı bırakma dedi. Adamı hiç tanımıyordum, şaşırdım kaldım. Onun Allah'tan gelen bir uyarı oldunu düşündüm, halimden utandım.

Onları hep düşündüm, hala düşünüyorum, onları nasıl boşvereyim. Sizi yanlış anladıysam kusuruma bakmayın, sadece ülkeme zarar gelsin istemiyorum, şehitlerimiz mezarlarında rahat uyusunlar.

Derseniz ki kızım bunlar sana mı kaldı sen kimsin, haklısınız der yine kızmam size, itin duası kabul olsa gökten kemik yağarmış derim.

Anlayamadığım bir durum var sanırım, aydınlatırsanız sevinirim.

Saygı ve sevgilerimle, hooooşçakalın.

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :