Merhaba canım Pamuk dedem, Sitenize devamlı uğruyorum. Tez yazarken dinlenmek için, ara verdiğim zaman sizin yazılarınızla dinlenip, tekrar ilham alıp bir hışımla tekrar tezimi düşünmeye ve yoğunlaşmaya başlıyorum. Fakat Pamuk dedem bu aralar bana, yazmış olduğum tez içi boşmuş gibi geliyor.Tezim Türk Kahvesi'nin hala bu zaman kadar nasıl bilindiğinle ilgili.Bilginin karşısında insan kendini çok küçük görüyor. İnanın araştırma yaptıkça insanın herşeyi yani tüm araştırdığını içine koymak istiyor tezin ama maalesef tez, bilgi hammallığı olmamanı da istiyor. Ve sana vereceğin konu hakkında kısıtlama yapman gerekli olduğunu, dağılmamanı istiyor. Bu aynı özgürlük tanımına benziyor. Hani özgürlüğün bir tanımı da "hareketlerin kısıtlanmasıdır" ya. Aslında tam özgürlük diye bişey olamaz diye derin bir felsefeye açık olan bir konu. Tez yazma da öyle bir işmiş meğer. İnsanın kafasında hipotezini verirken konuları ve kendini bilgi disiplinine sokarak verme. Yani herşeyin başı disiplin. Bilginin de ve bilgi vermenin de. Sabri hocam yakında tez konusunda tez de yazabilirim. Beni öyle zorluyor ki anlatamam. Bazen "yok Gözde sen akademisyenliğe layık bir insan değilsin" diyorum. Çünkü bir insanı yetiştirmek onu bilgiyle donatmak çok değerli birşey. "Sen daha söyleyeceklerini derleyip, toparlayamıyorsun". Çok şey düşünüp ortaya bişey koyamamak yada koyacağını derleyememek yada duydusal olarak kesin bu böyledir dediğin şeyi usturuplu bir biçimde kanıtlamaya çalışmak inan beni çok zorladı. Çok sıkıldığım yada yazmaktan ve düşünmekten yorulduğum zamanlar sizin sitenizin kapısını çalıyorum. Ordan bir bardak huzur içip ilham alıp tekrar yazılarıma dönüyorum. Bu arada Pamuk dedem, tezimde sizin de söylemiş olduğunuz bir cümlenizi alıntı olarak kullandım. Umarım sizin için bir sakıncası yoktur. Eğer olursa lütfen söyleyin. Gönül sohbetleri III adlı kitabınızda dayanışma adlı yazınızın içinde yazmış olduğuz bir cümle: "Mârifet, görülmeyenleri görülenlerden çıkarmaktadır." tezimi destekleyen fevkalede, büyüleyici bir cümle. Ve bu cümle de neler gizli. Bu cümle ile orda ki söylemek istediğinizi o büyük mesajı elbetteki çok iyi anladım. Sadece bu tek cümle beni aldı nerelere götürdü bir bilseniz. Önce yazmış olduğum teze götürdü. Çünkü ben de görünen bir nesnenin arkasında görülmeyen binlerce soyut şeyleri yazıyordum. Ne kadar ilginç ve büyüleyici bir olay değil mi;biraz ara vermek için sizin yazılarınızı okuyuyayım derken Allah beni bu cümlenizle karşılaştırdı. Ve beni aldı nerelere götürdü ve bana nasıl ilham verdi anlatamam. Resmen imdadıma yetişti. Bu arada Pamuk dedem sizin söylediğiniz her cümle için bir komposizyon yazılır. Dualarınızı bizden eksik etmeyin. Sevgiler, Saygılar...

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :