Sayın Çalıkuşu,
27.12.2006 tarihli mailinizi aldım.
Sevgili kızım, epeydir sesin soluğun çıkmıyordu. Yollarına gül serpmiş, seni bekliyorduk. Şükür kavuşturana. “İsimsiz” rumuzlu maile verdiğin cevap inan çok güzel. Kadın olsun, erkek olsun bir insanın evliliği takıntı haline getirmesi bence bir insanın kendi öz varlığına karşı yapacağı en büyük ihanettir. Hayatta temiz, hassas, ince ruhlubir kadın veya erkeğin karşı cinsten hayvan gibi bir magandayla veya sümüklü bir sokak sürtüğüyle evlenmesinden daha büyük bir cinayet düşünemiyorum. Biz bu dünyaya itle köpekle veya sokak şırfıntılarıyla evlenip hayatımızı zehir etmeye, kepaze etmeye gelmedik. Biz bu dünyaya adam olmaya geldik, yontulmaya geldik. Hazret-i insan olmaya geldik. Eğer evleneceğimiz insan bizim manevi tekamülümüze faydalı olmayacaksa hatta zaralı olup bizi yolumuzdan döndürecekse eksik olsun böyle evlilik. Bakın çevrenize nice çatıların altı mutsuz evliliklerin, iğrenç beraberliklerin ıstırap sesleriyle dolu. Ne demek eşini dövmek, hayatta bundan daha büyük barbarlık, vahşilik, canavarlık düşünemiyorum. Bir erkeğin eli bir şekilde kadına kalkabilir: yalnız onu sevmek, onu okşamak için. Bugün işitiyoruz, okuyoruz, görüyoruz. Kocasından dayak yiyen profesör hanımlar bile var. Eksik olsun böyle evlilikler. Kur’an-ı Kerim’de “kadın, erkek birbirinin velisidir” buyruluyor. İnsan ancak bir güzelliği paylaşmak, bir güzel manevi yolculuğa ortak olmak için evlenmeli. Bir ömür boyu el ele, diz dize, gönül gönüle mutluluk şarkıları söylenmeli, huzurun zirvesine ulaşılmalı. “Seviyoruz, seviliyoruz, güzelliğimiz bu yüzden” denilmeli. Ve bir evlilik rüya gibi başlayıp, rüya gibi bitmeli.
Sevgili kızım, benim görüşlerim bu. İsteyen “Ay ne romantik adam” diye gülüp geçmeli. Bir ömür boyu devam eden kavgalarına o gün yeniden başlamalı. Karşılıklı ithamlar, acı sözler, birbirini küçümsemeler sürüp gitmeli. İsteyen kararını ona göre versin. Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :