çılıyor ve öğlen ikide kapanıyor. Herkes evine dönüp dinlensin ve iftara , geceye hazırlansın diye.. Gün olabildiğince sakin geçiyor her yerde.. İnsanlar günlük meşgalelerden bir nebze de olsa uzaklaşıp tuttukları orucun hakkını vermek, bedenen ve ruhen dinlenmek istiyorlar.

Ya müslüman olmayanlar. Onler için de hayat bir miktar değişiyor. Çünkü burada Ramazan boyunca dışarıda , yani herkesin görebileceği alanlarda yemek ve içmek kesinlikle yasak. Restorantlar kapalı. O nedenle oruç tutmayanlar da tutanlara saygı gösterip açlık hislerini evlerinde yada kimsenin göremiyeceği kapalı alanlarda gidermek durumunda kalıyorlar.

Evet böylesine ağırlaşan tempolu günlerin aksine geceler uzun , geceler kalabalık, geceler canlı mı canlı..İlk geldiğimiz yıl Ramazan Ekim ayının sonlarına doğru başladığından daha serin havalara denk gelmişti. Parklar iftarlarını piknikte açan ailelerle dolu olurdu. Açık alanlarda lunaparklar , festival alanları kurulur iftardan sonra herkes akın akın buralara koşardı.. Şimdi ise hava sıcaklığı 45 derece civarında seyrettiğinden bu pek mümkün olmuyor. O sokaklara, parklara tasan coşku pek görünmez oldu. Ancak fuar merkezlerinde düzenlenen Ramazan aktiviteleri , çocuklar için eğlence parkları insan kalabalığını içerlere taşıdı... Şimdilerde bu ramazan icin duzenlenmis festival alanları dolup taşıyor... Bu insan seli , sahura kadar sürüp gidiyor..

Asıl çoşku ise camilerde.. Ramazanla birlikte cemaat camilere sığmaz oldu. Akşam namazından önce istisnasız bütün camilerin önünde iftar sofraları kuruluyor. Gücü yeten, insanları iftar vererek doyurmak isteyen hayır sahipleri buralara yemek getiriyor ve bu yemekler iftar sofralarında oruçlarını açacak olanlara ikram ediliyor.. Bu memlekette ailesiz yaşayan, gurbette inşaatlarda ve temizlik işlerinde çalışmaya gelmiş o kadar çok gariban var ki. Ramazan ayı onlar için adeta bir bayrama dönüşüyor. Gündüz çok zor şartlarda tuttukları oruçlarını , akşamları hep birlikte sevinçle bu iftar sofralarında açıyorlar... Bazı büyük camilerin bahçeleri tümüyle iftar sofrasına dönüşüyor.

Hep birlikte kılınan akşam namazından sonra cemaat azalmıyor , aksine artıyor .. Yatsı namazı ve teravi için insanlar akın akın camileri dolduruyor... Hatimle teravih kıldıran camilerin dışında kalanlarda bile teravih namazı bir buçuk saati aşkın sürede kılınıyor.. Ya sonra.. Sonra da insanlar camilerde kalıp ibadetlerine devam ediyorlar, ya da aileleriyle birlikte dışarıda yürüyüşler yapıyor, kapalı eğlence alanlarına gidiyorlar... Etraf cıvıl cıvıl , çoluk çocuk hepsi mutlu gorunuyor.

Hele Ramazanın son on gününde, maneviyatın iyice doruklara çıktığı, içinde bin aydan daha hayırlı olan Kadir gecesini barındıran son günler içinde bu coşkunun iyice artiyor.. Teravihler daha uzun, daha coşkulu.. Hele sonunda vitir namazında bir dua yapılıyor ki …. Yaklasik on beş dakika süren bu dua sırasında insanlar hislerine , coşkularına hakim olamıyor, gözyaşları içinde Rabbine dönüyor… Arapçayı cok da fazla bilmediğime iste bu noktada gerçekten çok üzülüyorum… Az çok kelimeleri ve anlami yakalasam da , dile hakim olabilmeyi ve bu dualara amin derken manayi tam olarak algılamayı ne kadar da çok isterdim. Allah yine de bütün dularımızı kabul buyursun inşaallah. 

Yine bu son on günde camiler sabaha kadar açık oluyor . İbadetine devam etmek isteyen gecelerini namaz ve dua ile geçirmek isteyenler sabaha kadar huzur ve coşku içinde Rablerine yöneliyorlar… 

Evet bu Ramazan ayinda da Rabbimiz bütün dualarımızı, ibadetlerimizi, yakarışlarımızı kabul etsin inşaallah.

Bu manevi güzellikleri, sevgi ve barışı , imanı bütün insan kardeşlerimize de nasip etsin .

Rabbim yar ve yardımcınız olsun…