Çok Sevdiğim Saygıdeğer Büyüğüm;

Saygı,hürmet ve selamlarımı sunuyorum. Size yazı yazmak nerdeyse bi bağımlılık yaptı,hakkınızı helal ediniz...

  Kitaplarınızdan çıkardığım ''hayatı okumak'';bazan bir filmden,bazen bir reklamdan, bazen sokakta yürüyen küçük bi kızdan bazen babaanneden..., hayata böyle bakınca insana görebildiği herşey huzur veriyor.

 Bende dün bi film izledim; Son derece hırslı akademisyen bir edebiyatçı bayanın, kanser teşhisiyle başlayan hayatının geri kalanında yaşadıkları çok güzel anlatılmıştı. Daha önce öğrencilerine göstermediği anlayışı, şimdi kendiside bulamıyordu ve üstelik doktoru kendi öğrencisiydi. Doktoru kendisi gibi hırslı, amacı iyi bi kariyer yapmak olan fakat duygusal iletişime geçme becerisi olmayan biriydi. İlerleyen aşamada edebiyatçı bayan 17.yy şiirleri eşliğinde insanın ölüm karşısındaki çaresizliğini: makamın, ünvanın hiç önemli olmadığını ''artık basit olmak zamanı''diye anlatıyordu.

   Allah bize ölmeden önce ''yalın olabilmeyi'', makam, mevki uğruna bir hayat değil de Yaradan'ı tanıma uğruna mesafeler katetmeyi nasip etsin diyorum...

Size gönülden saygı, sevgi ve hürmetlerimle.