Sayın Cemile Hanım,

1.10.2012 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, hayatın son derece önemli bir inceliğini ne güzel farketmişsin. Rahmetli Azize Anne anlatırdı: Bir gün evden çıkmış, Gima’ya alış-verişe gidiyor. O sırada kolejden çıkan iki çocuk koşarak iki yanından geçmişler. Biri öbürüne bağırarak: “Ahmet, dikkat et” demiş. Sonra Azize Anne düşünmüş, Allah bu hitabı çocuklar vasıtasıyla bana duyuruyor. Aman dikkatli olayım, demiş. Birkaç adım attıktan sonra ne görsün, belediye yolun ortasına koskoca bir kuyu açmış. Ne bir işaret, ne bir elektrik. “Eğer,” diyor Azize Anne, “bu iki kolejli çocuk olmasaydı ben kuyuya düşecektim. Allah onlardan razı olsun.”

Durum böyle yavrum. Yeni maillerini bekler, selam, sevgi ve saygılarımı sunarım.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :