Sizden Gelenler

 

subHeader_l

Konu : Hayat yolculuğunda affetmeyi bilmek gerekir
Gönderen : Mehmet Günşiray
Tarih : 11/27/2012 7:51:47 AM


 


Hürmet ve sevgilerimle Efendim...


Hayat çok kısa bir yolculuktur. Gözünüzü açıp, kapatıncaya kadar zaman hızla geçip gider. Değer yargılarımız ve yaşadıklarımızı, sırtımızda yük olarak taşımaktansa bu anın değerini anlamak, değer katmak en önemli yaşam şekli olmalıdır. Geçmiş, geçmişte kaldı ve gelecekte ise ne olacağını, ne yazık ki kimse bilemiyor. O zaman elimizde kalan tek şey bu an ve şu dakika ile sınırlıdır.


 


Geçmişi geçmişte bırakmak ve vedalaşabilmek, geleceği şekillendirmek için gereklidir. Hayatınız boyunca yaşadığınız her şeyden, sadece kendinize öğütler ve yaşam dersleri çıkarın. Bir gece hepsi ile vedalaşın. Affetmeniz gerekenleri affedin, affedilmeniz gerekiyorsa özür dileyin ve vedalaşın. Hayatınız boyunca, sırtınızda yük olarak taşıdığınız her şeyi bir kenara bırakın ve yaşamaya devam edin. Gözyaşlarınızı mutlu anlara, nefesinizi doğum günü mumlarına ayırın. Bir aşk ve aşık olmak duygusuna önem verin. Her şeyi sevin hayatta. Kuşları, arıları, kedileri, çimleri ,denizi ve gökyüzünü sevin. Sevgi paylaştıkça çoğalan ve hiç eksilmeyen tek şey hayatta. Sevdikçe, sevginin arttığı, aşık oldukça mutluluğun fazlalaştığını görün.  Sevginin gücünün, sizi daha fazla hayata bağlayacağını ve karanlık sokaklarda yolunuzu bulmanıza, size rehberlik edebileceğine inanın. Sevdikçe, rüzgarın sesini, dalgaların köpüklerini ve gökyüzünün maviliğini daha net görecek, daha iyi hissedeceksiniz.  Hayatı kaçırmamak, ertelememek en önemli konudur. Kırgınlıkların, iş hayatının, kavgaların size engel olmasına izin vermeyin ve zaman ayırın..herşeye, kendinize ve aşka zaman ayırın.


 


Konfiçyus’a sormuşlar, insanoğlunda en belirgin özellik nedir? diye,


 


İnsanoğlu, önceleri para kazanmak için sıhhatini verir, sonra sıhhatini tekrar kazanmak için parasını verir, hep istikbalini düşünürken, yaşadığı günü unutur, neticede ne bugünü yaşar, ne de istikbalini, ölüm yokmuşçasına yaşarken, hiç yaşanmamış gibi ölürler..


 


 

...::Bu yazıyı arkadaşına gönder::...

Geri Dön

 

[Ana Sayfa] [Sabri Tandoğan] [Kitapları] [Yazıları] [Röportajları] [Resim Albümü] [Sizden Gelenler] [Dosya Arşivi] [Arama] [İletişim]