Sizden Gelenler

 

subHeader_l

Konu : Sayın Güler Hanım'dan aldığımız sunum
Gönderen : Güler
Tarih : 12/4/2012 12:46:06 PM


 


Çok değerli muhterem babacığım,


Hürmetle ellerinizden öper, müsaadenizle bir hikayeyi paylaşmak isterim.


Herkes kendine benzeyenle dostluk kurar. Alimler alimlerle, cahiller cahillerle görüşür. Cahiller, alimlere yaklaşıp onlardan istifade etmeye çalışırlar. Nadiren cahillerin esiri olmuş alimlere de rastlanır. Bu durumu anlatan bir hikaye vardır. Şöyle:


Son derece cahil bir çiftlik sahibi varmış. Adam o kadar cahilmiş ki, deve sırtında götürülen yünü görünce “Bu sene mahsul bol” diyenlere, “Gelecek yıl bundan daha fazla ekelim” cevabını verirmiş. Bir gün fakir, fakat bilgili bir kişiye, yanında muhasip ve planlamacı olarak çalışmasını teklif etmiş. O bilgili kişi de “Olur, çalışırım, ama haftada bir gün, Cuma günü ayrılırım ve o günümü kendi istediğim gibi geçiririm” diye şart koşmuş. Şartı kabul edilmiş ve adam çalışmaya başlamış. Bir gün çiftlik sahibi, “Bu Cuma ben de seninle gelip senin arkadaşlarınla tanışabilir miyim? Diye sormuş. Muhasip de, “Olur, gel” demiş. Birlikte çiftlikten çıkıp şehre inmişler Muhasip arkadaşlarıyla buluşmuş, hep beraber camiye gidip, namazlarını kılmışlar ve sonra da oturup sohbete dalmışlar. Bir ara söz peygamberlere gelmiş. Biri Adem’i, biri Nuh’u, biri Musa’yı anlatırken, çiftlik sahibi onların yanında konuşamamanın ezikliğini duymaya başlamış. Bir süre sonra, bir şeyler söyleyebilmek için kıpırdanmaya başlamış ve nihayet bir fırsatını bulup “Köroğlu Hazretleri” diye lafa dalıvermiş. Muhasebeci kendini uyarıp “Ne yapıyorsun” deyince, sözü eksik söylediğini zannedip “sallahü aleyhi ve selem”i de ekleyivermiş. Tabii, bu söz üzerine herkes kahkahayı basmış. Çiftliğe geri dönerlerken, muhasebecisine “Ben senin arkadaşlarını hiç beğenmedim. Sen uyarınca, hatamı düzelttiğim halde bana güldüler” diyerek cehaletini iyice meydana çıkartmış. Muhasebecisi, “Onlar peygamlerlerden, sense eşkıyadan bahsediyordum” diyerek hatasını anlatmaya çalışınca da “Ne olacak yani, onlar da insan, benim bahsettiğim de…” deyivermiş.


Bu hikaye her şeyin dengi dengine olması gerektiğini anlatması bakımından güzel bir önektir.


Saygılarımla,

...::Bu yazıyı arkadaşına gönder::...

Geri Dön

 

[Ana Sayfa] [Sabri Tandoğan] [Kitapları] [Yazıları] [Röportajları] [Resim Albümü] [Sizden Gelenler] [Dosya Arşivi] [Arama] [İletişim]