Sevgili BABACIĞIM ve Değerli Dostlar; Hayırlı,huzurlu ve umut dolu günlerin Sizlerle olmasını diliyorum.

"Penceremden;"

"Gökyüzünün başka rengi de varmış!

Geç farkettim taşın sert olduğunu.

Su insanı boğar, ateş yakarmış!

Her doğan günün dert olduğunu,

İnsan bu yaşa gelince anlarmış."(C.Sıtkı TARANCI.)

Şiirinin dizelerini düşünerek gökyüzüne baktığımda, havada uçuşan kuşlar grup halinde geçiyordular. Her gün bir yerden bir yere giden, nerden gelip nereye gittiği bilinmeyen kuşlar... Martılar kanatlarını açmışlar güzelliklerini gökyüzünde sergilerken bir kaç karga gruba dahil olmaya çalışıyordu. Fakat fazla yol alamadılar, çünkü her kuş kendi cinsi ile uçuyordu. Martıların güzelliğini seyrederken siyah ve beyaz renkleri bir şeyler haykırıyordu. İnsan da iki kanatlı kuş misali "korku ve ümit" arası olmamız, fakat ümidin daha baskın olduğunu anlatıyordu.

"Sanma bu tekerlek kalır tümsekte...

Yarın elbet bizim, elbet bizimdir.

Gün doğmuş, gün batmış ebed bizimdir..."

(N.Fazıl Kısakürek.)

Üstadın dizeleri de bu duyguları haykırıyordu. Aslında kainat her an bize çok şeyler anlatıyordu, ama "görene görene, köre ne"sözleri bu gerçeği ne güzel anlatıyordu. "Gören göz değil,g önülmüş..."Rabbim gönül gözümüzün hakikatlere açmayı nasip eder inşallah.

"Gökyüzünün başka bir rengi de varmış..."

Sevgi ve saygılarımla...

Kızınız;Gülden BULUT.