Sevgili BABACIĞIM ve Değerli Dostlar;

Saygı ve sevgilerimle....

ÖĞRENDİM...

İnsanlara kendimi zorla sevdiremeyeceğimi öğrendim.

Yapabileceğin tek şey sevilebilecek biri olmak. Gerisi onlara kalmış...

İnsanları ne kadar düşünürsen düşün, bazen onların seni o kadar düşünmediklerini öğrendim.

Güven elde edebilmek için yılların gerektiğini, ama yok etmek için saniyelerin bile yettiğini öğrendim.

Önemli olanın hayattaki eşyaların değil, hayattaki kişilerin olduğunu öğrendim.

Kendimi karşılaştırmak için başkalarının en iyi yaptıklarını değil, kendimin en iyi yaptıklarını kıstas almam gerektiğini öğrendim.

İnsanlar için olayların değil, onların daha önemli olduklarını öğrendim.

Her ne kadar ince kesersen kes, kestiğinin her zaman iki yüzü olduğunu öğrendim.

Her ne kadar onu çok düşünsen de, yine de gidebileceğini öğrendim.

Kahramanların,yapılması gerekenleri ne pahasına olursa olsun yapanlar olduğunu öğrendim.

Sinirlendiğimde gerçekten buna değse bile asla acımasız olmamam gerektiğini öğrendim.

Gerçek dostluğun ve gerçek aşkın aramızda uzak mesafeler olsa bile büyüdüğünü öğrendim.

İki kişinin tamamen aynı olan bir şeye baktıklarında bile farklı şeyler görebildiklerini öğrendim.

Hayatlarında her zaman dürüst bir şekilde daha ileriye gitmek isteyen kişilerin, sonuçları önemsemediklerini öğrendim.

Seni doğru dürüst tanımayan kişilerin, hayatını birkaç saat içinde değiştirebileceklerini öğrendim.

İnsanları üzmeden ve duyarlı olarak kendi fikirlerini söylemenin çok zor olduğunu öğrendim.

Sevmeyi ve sevilmeyi öğrendim...

Hürmetlerimle...

Kızınız; Gülden BULUT.