Çam nine,

Sergiledim onu gönül sahnemde. Dökemedim sözcüklere,dökemedim kelimelere Gönül gözümle izledim, Gönül gözümle bekledim sonunu Nasıl bitecek diye. O, son umudum oldu O, son ilahi beklentim. Sen hep çağırdın beni, Ve ben hep nasıl geleceğimi bilemedim. Birgün seninle karşılaşacağım, Belki de hiç tahmin edemediğim bir yerde. Bildiğim bir tek şey var, Sen hep benimlesin Çamnine. Birgece uyandığımda, odada tarif edilemez güzelllikte bir,çam kokusu vardı.Çok derinlerimde hissettiğim ve kendisine yaklaştıkça beni daha çok kendine çeken o küçücük ışığı tekrar hissettim. O küçücük ışık herzaman beni hayata karşı hep güçlü hissettirdi. O ışıkta beni bekleyen şeye, o an nedendir bilmem Çam nine diyesim geldi. Ona uzak olduğum kadar ona o kadarda yakınım. Sadece bekliyorum. Bunu sizinle paylaşmak istedim.

Saygı ve sevgilerimi sunuyorum.