Efendim,

Anlattığım kendimdi. Özür dilerim, Ben'li cümle kurdum ve de kurmaya ödüm kopuyor ama kendimi biz diye de anlatamam ki.

Mailleri okudum herkes nefs konusunda hemfikir. Kendimi bu kadar yalnız hissettiğim manevi alan hiç olmamıştı. Rudyard Kipling'in "eğer" diye başlayan dizeleri geldi aklıma. Ama anladım ki ne yazsam artık kendimi ifade edemiyeceğim.

Ben küçücük sterilize dünyasında birkaç insanla yaşayan bir harf öğrenmenin peşinde koşan, hayatını güzellikler üzere kurmaya özen gösteren, ezilmeden ayakta kalmaya  çalışan, fakir, garip, yetim, öksüz birisiyim. Nefs şişkinliği benim ne haddime. Hem bilirim ki yüce Allah haddi aşanları sevmez.

Amacım düşüncenizi öğrenmekti. Cevabınız anlaşılmıştır efendim. Hem de yaşadığım müddetçe yetecek kadar. Size bütün gönül dostlarınızla beraber sağlıklı huzurlu mutlu bir yaşam diliyorum. Allah sizden razı olsun.

Sonsuz hürmetlerimle..............

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :