Saygıların, sevgilerin en yüce olanına layık olan siz değerli büyüğüm merhaba, merhaba sayın gönül dostlarım.. Efendim geçen gün bir dergide "motivasyon ve aile" başlıklı bir yazı okudum. Anne babaların çocuklarının eğitimi ile ilgili, onları olumlu bir şekilde nasıl motive edileceğini konu almış. Bu gerçekten çok hassasiyet gösterilmesi gereken bir husus..yaşadığımız çevrede maalesef, hep hatalı tutumlardan dolayı çocukların halini görüyoruz... Efendim, aile farkında olarak veya olmayarak gencin motivasyonunu etkiler. Bu etkilenme olumlu yönde olduğu gibi, bazen de olumsuz olabiliyor. Tabii ki anne baba çocuğunun motivasyonunu olumsuz etkilemek istemez. Her anne baba çocuğunun başarısının artmasında, kendi payına düşeni en iyi şekilde yerine getirmek ister. Motivasyonun sağlanmasında ailenin olumlu rol oynayabilmesinin ilk şartı, genci anlamaktır diye düşünüyorum. Bunun olabilmesinin yolu da, aile içinde olumlu bir iletişim ortamının var olması ile mümkündür. Aile üyeleri birbirini tanır, olduğu gibi kabul eder, hiçbir koşula bağlı olmaksızın sever ve birbirine güvenirler. Böyle bir ortamda yetişen gençler, sevildiğini, kendilerine güvenildiğini anlar. Bu da onlara güç verir. Efendim , gençlerimizin yeterince gerçekçi ve net bir hedefleri olması gerekir öncelikle..Burada yine Milli Bilinç kavramı çıkıyor karşımıza ..İnanç ve özgüven olmayınca acaba başarı ne derece gerçekleşebilir..Yani bunlarsız motivasyon olur mu? Bu konudaki altın değerindeki derin nasihatlerinizi kulağımıza küpe yapacağız efendim... Teşekkür eder, saygılar sunarım...
Zeynel Mungan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :