Sevgili BABACIĞIM ve Değerli Gönül Dostları; "Umut ve dua" ile güzel bir hafta geçirmenizi diliyorum.

"Elif, be,te,se..."

Küçük bir çoban bir Cuma günü koyunlarını güdüyordu ki,ezanın sesini duydu. Uzaktan,köy ahalisinin birer ikişer camiye doğru yol aldığını görünce: "Ben de Rabbime yönelmeliyim. Ama O'na ne diyeceğim,nasıl ibadet edeceğim?" diye düşünmeye başladı. Küçük çoban namaz kılmayı bilmiyor,ezberinde ne bir süre, ne de dua bulunuyordu. Diz üstü yere çöktü; "Elif, be, te, se..." diye duyduğu kadarıyla alfabenin harflerini saymaya başladı. Bu duayı bir kaç defa tekrar etti. Oradan geçen adam çocuğun seslerini duydu ve çalılığın arasından ona baktı. Diz çökmüş, elini açmış, gözleri kapalı bir çocuğun alfabeyi okuduğunu gördü. Çocuğa "burada ne yapıyorsun küçük "diye seslendi. Çocuk " dua ediyorum efendim " dedi. Adam şaşkın bir şekilde: " Niçin alfabeyi okuyorsun" diye sordu? Çocuk cevap verdi: "Hiç dua bilmiyorum, efendim. Fakat Allah'ın beni korumasını ve koyunlarımı güderken bana yardım etmesini istiyorum. O her şeyi bildiğine göre,harfleri yan yana koyar ve ne söylemek istediğimi bilir, diye düşündüm." Adam gülümsedi ve: "Kalbini ferah tut"dedi. "İnanıyorum ki, Allah duanı kabul edecektir." Rabbim dualarımızı hayırlısıyla kabul eder inşallah.

Allah yar ve yardımcımız olsun. Amin.

Hürmetlerimle.

Kızınız; Gülden BULUT.