ALLAH İÇİN ÇALIŞMAK

Fakir genç bir adam geceleyin kulübesinde uyurken, uyku ile uyanıklık arasında odasının ışıkla dolduğunu görür. Gaipten gelen bir ses ona şöyle der: “Bundan böyle Allah için çalışacak ve kulübenin önündeki büyük kayayı bütün gücünle iteceksin!”

Bunun Allah’tan gelen bir emir olduğuna inanan adam, ertesi sabah kayayı itmeye başlar. Ertesi gün ve izleyen haftalar güneşin doğuşundan batışına kadar taşı itip durur.Aylar süren uğraşı sırasında kaya yerinden bile kımıldamaz. Adam gece kulübesine yorgun argın dönerken, günlerinin boşa geçtiğini düşünüyordur artık. Kendi kendine söylenmeye başlar: “Ne kadar zamandır bu kayayı itip duruyorsun, bir milim bile kımıldamadı. Kendine bunun için niye yazık ediyorsun? Onu yerinden oynatman zaten mümkün değil...” Bu tür düşünceler onun şevkini daha da kırar ve ümidini gitgide yitirir. Gece uykusunda bir ses  şöyle der: “ Sana daha önce  kayayı bütün gücünle itmen söylenmişti ve sen de öyle yaptın. Sana hiçbir zaman onu yerinden oynatman söylenmedi. Senin görevin onu itmekti. Şimdi gücünün tükendiğini, başarısızlığa uğradığını söylüyorsun. Kendine bir bak bakalım. Kolların daha da güçlendi,pazuların büyüdü, sırtın ağırlığa dayanıklı hale geldi, bacakların kalınlaştı ve kuvvetlendi. Şimdi eskisinden çok daha güçlü ve dayanıklısın. Kayayı yerinden oynatacak olan sen değilsin, Allah’tır.”

Hatasını anlayan genç, ertesi gün kendi görevinin kayayı bütün kuvvetiyle itmek olduğunu düşünerek verilen görevi yerine getirir. İkinci gün, üçüncü gün derken, kaya birden yerinden kımıldar. O zaman kayayı yerinden kımıldatanın kendisi değil Allah olduğunu anlar. Biraz daha uğraştığında, kaya biraz daha oynar ve kenara yuvarlanır. Altından da kendisine ömür boyu yetecek kadar büyük bir hazine çıkar.

Saygı ve sevgilerimle

Öğrenci