Sevgili BABACIĞIM ve Değerli Gönül Dostları; Selam,sevgi ve saygılarımla... BAHAR TÜRKÜSÜ... Güzel yazdan kalma bir gündü. Öğlen vaktinde etrafta dolaşırken,güzel kokunun nerden geldiği merağı ile hiç düşünmediğim bir yöne yönelmiştim. Koku, çiçekleri yeni açan manolya ağacından geliyordu. Yanına yaklaşmış ve kokusunu sinelerime kadar hissetmek istemiştim. Beyaz çiçekleri ile manolya ağacının ihtişamı insanı ürpertiyordu. Yanı başındaki çam ağaçları ve ağaçlardaki kuşların ötüşü ortamı bir masal diyarına çevirmişti. Ne güzel çimler, çimlerdeki yeni açan papatyalar, renk renk çiçekler ve adını bile bilmediğim değişik otlar. Hepsi büyük bir sanatçının "Hakikat'ın" insanlığa armağanı değil miydi? İnsanı derin bir tefekkür içine daldıran ve düşünenler için çok ibretlerle dolu "Kainat Kitabı'nın" bir parçasıydı... Ağaçların yanında eski birkaç tahta basamaktan oluşan merdiveni takip eden yolda ilerleyip dinlenmek istemiştim. Deniz karşıda güzelliği ile sahile doğru dalgalarını vururken, gökyüzü ve denizin bütünlüğü görülmeye değerdi. Yıllara meydan okuyormuşcasına duran beton bankların üzerine oturarak etrafı seyre dalmıştı ki, O küçücük vücudu ile öten kuş dikkatleri kendine toplatmıştı. Yaklaşık yarım saatlik bir sürede kendisinden üç ayrı eseri büyük bir heyecan içinde dinlemiştim. Ne güzel ötüyor ve insanı temizliyordu. Etrafın sessizliği de onun güzelliğine ortam sağlamıştı. Hayatta öyle değil miydi, "Dünyada en güzel ses, sessizliğin sesiydi..." Bahar türküsünü söyleyen o kuşun nağmeleri kulaklarımda, kainatın canlanışı ruhumda inanılmaz bir huzur ve mutluluk bırakmıştı...

Sevgilerimizle,bahara ve huzura el ele ulaşmak duasıyla...

Hürmetlerimle.

Kızınız;Gülden BULUT.