Sayın Şengül İnal,
8.1.2007 tarihli mailinizi aldım. Kıymetli yavrum, mailinde karın yağışını ne güzel anlatmışsın. Seni tebrik ederim. Yalnız değindiğin sözlü ve yazılı basındaki kış için, kar için yazılan ve söylenen çirkin sözler beni de üzüyor, müteessir ediyor. O kadar çirkin ifadeler kullanılıyor ki aslında yağan her damla yağmur herbir kar tanesinin kıymetini bilebilsek Allah’a sonsuz şükürler eden, secdeye kapanırdık...Ama bugün basınımız ne yazık ki edebini, inceliğini, zarafetini, hayasını, efendiliğini kaybetmiş durumda. Artık, birçok kadın en çirkin en müstehcen, en müstekre bir şekilde göğüslerini fora ederek çıkıyor. Bundan çıkanlar haya yönünden, edep yönünden bir sakınca görmüyorlar. Şerefli bir insan nasıl babasının, dedesinin, misafirinin, komşusunun, çarşıdaki esnafın önüne göğüsleri meydanda çıkamazsa televizyonda nasıl çıkabilir? Bu iş ne yazık ki kıyafette de öyle, dilde de öyle. Bizim ecdadımız lambayı yak, lambayı söndür bile demezmiş. Yakmak ve söndürmek kelimeleri yangın imajını hatıra getirebilir, hassas insanları bu imaj tedirgin edebilir diye. Hiç unutmuyorum bir kış günüydü. Güzel bir kar yağmıştı. Rahmetli eşimle beraber hayranlıkla seyretmiştik. Ekranda bir adam niye kar yağdı diye gözleri çakmak çakmak, sanki mana alemine savaş açıyor. Bu gibi durumlarda aklıma hep bir Ayet-i Kerime gelir: “İçimizdeki beyinsizler yüzünden bizleri helak eder misin Allah’ım?”
Ne dyelim yavrum, bazan söz de bitiyor. Geriye sadece başımızı öne eğerek sessizce ağlamak ve dua etmek kalıyor.
Allah’ım bizleri affet, bizleri bağışla, seyyiatımızı hasenata çevir...

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :