Bir okuyucuma,

Beş yaşındaydım, rahmetli annem elinde bir defter kalemle akşamüstü geldi. “Anneciğim dedim, nedir bu defter, kalem?””Yavrum dedi, masaya otur, söylediğimi yaz.” Ben üç buçuk yaşımda okuma, yazma öğrenmiştim. “Peki anneciğim,” dedim. Yeni gelen defteri, kalemi aldım, annemin söylediklerini yazmaya başladım:

“Oğlum, Allah’ın ve Peygamberin inan dediklerinden başka hiçbir şeye ve hiçkimseye inanmayacaksın.”

Aradan yıllar geçti, ama bu sözü hiç unutmadım. Hayatımın her aşamasında bana ışık tuttu, rehber oldu. Gönderdiği maille beni ebediyyen kıran okuyucuma son birkaç söz söylemek istiyorum, beş yaşından itibaren bugüne gelinceye kadar annemin sayesinde Hakkı Hak, batılı batıl olarak gördüm. Allah’ın ve Peygamberin inan dediklerinden başka hiçbir şeye inanmadım, hiçkimseye inanmadım, ölünceye kadar da bu yolda devam edeceğim.

Sayın okuyucum, şunu iyi bilin ki en büyük kötülüğü kendinize yapıyorsunuz, çünkü karşınıza bir daha ikinci bir Sabri Tandoğan çıkmayacak.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan