Bugun sabah kalktım, Ankara cok soguk, usuyorum. Dun de sabah ıse gıttıgımde calısan arkadasların kımısının ustunde ınce paltolarının oldugunu farkettım. Insan elınde olsa da

hepsıne ıncıtmeden, onurunu kırmadan bırseyler yapabılse dıye dusundum. Sorusturarak geceden hazırladıgım yenı ama fazlasına ıhtıyacım olmadıgını  dusundugum gıysılerı, yanına da posetlı yenı alınmıs ufak hedıyelerle  sundum ezılerek. Bunları yaptıgım ufacık paylasmayı utanarak yazıyorum. Aksam eve geldıgımde,once sızın sıtenızı sonra arkadaslarımın gonderdıgı maıllerı actım efendım. Sızın hıcbır seyın tesaduf olmadıgını hatırlatan bır maılle karsılastım. Kımın kaleme aldıgı belırtılmemıs,bır arkadasım gondermıs. Musaadelerınızle aynen kısaca aktarıyorum.

Farkında mısınız?

Çope attıgımız bır lokma ekmegı bır kez daha dusunelım.Sukretmenın ne oldugunu tekrar hatırlayalım. Farkı farketmelı, fark ettıgını de fark etmelı, fark ettıgını de fark ettırmemelı bazen!

Bır damlacık sudan yaratıldıgını fark etmelı. Anne karnına sıgarken,dunyaya neden sıgamadıgını ve en sonunda bır metrekarelık yere nasıl sıgmak zorunda kalacagını fark etmelı. Henuz bebekken "Dunya benım" dercesıne avuclarının sımsıkı oldugunu, olurken de aynı avucların "herseyı bırakıp gıdıyorum ıste" dercesıne apacık oldugunu fark etmelı. Ve kefenın cebı olmadıgını fark etmelı.Dolabında 25 gomlegının sadece  3'unu gıydıgını,ama arka sokaktakı komsusunun o gıyılmeyen gomleklere ıhtıyacı oldugunu fark etmelı ve bogazından gecen her lokmada sukretmelı,paylasmayı ogrenmelı ınsan.

Sabah benım dusundugum paylasmayı, baska bır arkadasımın maıllle gondermesı tesaduf mu? Yoksa aynı frekanstakı ınsanların ıletısımı mı efendım? Muhım olan burada farkedebılmek sanırım.Yaptıgım kucuk bır paylasımı tekrar utanarak yazdıgım ıcın Allah'dan affetmesını ıcın affına sıgınacagım. Ama gonderılen maıl ıle cakısması aynı gun benı mutlu ettı. En derın saygılarımla efendım.

Ayla Belen.