Saygıdeğer Efendim, Genç yaşta eş seçimi hakkında hiçbir bilgim olmadan evlendim. Eşimi ne çok güzel buluyordum ne de ona tam güvenebiliyordum. Onu yapmacık, özgüveni eksik ve kendini insanlara beğendirmeye çalışan biri olarak gördüğüm için saygım da azdı. Yine gençlik nedeniyle zamanla seveceğimi düşündüm. Ona olan duygularımla ilgili hep kendimi suçladım. Her şeye rağmen ona kalbimi açamadım. Bu evlilik benim için bir yük ve sıkıntı kaynağı. Önceden beğenseydim soğumaya hakkım olmazdı belki. Fakat ben eşimi hiçbir zaman sevemedim ki... Size sorum şu: Allah acaba bana bu dünyada aile saadeti vermeyecek mi? Bunu böyle kabul etmem mi daha uygun olur, yoksa o saadeti aramaya devam etmem mi?

Teşekkür eder, saygılar sunarım.

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :