Sayın Cahide Hanım,

4.12.2013 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, her satırı değil, her kelimesi altından daha değerli olan bir mail göndermişsin. Seninle her zaman iftihar ettim. Ama bu mailden sonra daha çok iftihar ettim. Gerçekten ayakkabı ile eve girmek bir basitlik, bir görgüsüzlük, bir ilkesizlikten başka bir şey değil. İnsanlarımız sokağa tükürüyor mu, tükürüyor, balgamını atıyor mu, atıyor, işiyor mu, işiyor. Ondan sonra siz o sokaklardan geçerek o çeşit çeşit pisliğe bulanmış ayakkabınızla benim evime gireceksiniz ha! Vallahi de almam, billahi de almam. Cumhurbaşkanı olsan yine almam. Ne demek ben terlik giyemem? Benim evime ayakkabısını çıkarmadan girecek adam hiç gelmesin daha iyi. Çünkü benim evim caminin devamı. Benim evim kutsal bir mekan. Ben ayakkabı ile girerim diyen o zaman biz de diyeceğiz ki ben de sizi evime alamam.

Değerli yavrum, seni bu mailinden dolayı kutluyor, selam, sevgi ve saygıların hiç bitmeyecek olanını sunuyorum.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :