Sevgili Babacığım, Kıymetli Dostlarım,

Beyazlara boyanmış güzel bir Aralık gününden, Sizleri Saygı ve sevgiyle selamlıyor, mutlu, sağlıklı, sevgi dolu, bereketli  günler geçirmenizi diliyorum.

Babacığım Dışarıda kar yağıyor lapa lapa! Her yer beyaza boyanmış. Yüreğime iyi ve güzel şeyler yaşatıyor.

Etrafa sanki bir büyülü el dokunmuş tüm karanlıkları kapatıp her yeri aydınlatmış. Herkes bugün farklı, farklı görüyorum insanları…

Yan komşum, eşi ile birlikte bugün daha bir canlı çıkıyor kapıdan. Yüzleri gülüyor, küçük yavrusu annesini daha bir sıcak öpüyor yanaklarından işe uğurlarken.

Eşimle birlikte biz de koyuluyoruz yola. Oh ne güzel her yer. Baktıkça doyamıyorum, havadaki muhteşem kar kokusunu içime çekiyorum, karlar yüzümü okşuyor, elime bir miktar alıyorum “hoş geldin seni çok özlemişiz” diyorum öpüyorum büyük bir özlemle…

Arabayı eşim kullanıyor bugün. Bana da bu muhteşem kar manzaralarını tertemiz duygularımla seyretmek düşüyor. Yol boyunca izliyorum insanları.. Ağaç dallarının görüntüsü etrafa ayrı bir lezzet katmış. (Bir an Uludağ’da yol boyunca uzanan çam ağaçları belirdi gözümde. Ne muhteşemdir kar yağdığında oralar)

Okullar tatil edilmiş, öğrenciler okulun kapısından çıkmışlar, hep birlikte kar topu oynuyorlar, yerlerde yuvarlanıyorlar, hepsinin yüzleri gülüyor, mutluluk saçıyorlar birbirlerine. Bir çift görüyorum çocuk anne ve baba.. minik ellerine almış olduğu kar topunu  babasına atıyor gülümseyerek. Anne ve baba mutlu, sevinç içindeler.

Herkesin hızı kesilmiş, sanki kar insanlara bir şeyler söylüyor. Yavaşlayın bu kadar koşuşturmaya can dayanmaz, etrafınıza bakın, güzellikleri farkedin, yavaşlayın diyor. Arabalar daha bir yavaş gidiyor, trafik sakin…

Radyoda Nilüferi dinliyorum “Her yerde kar var”.  Aklıma Münir Derman Hocam geliyor. Memluk köyündeki kabristanını ziyaret ettiğimde yoğun bir kar yağıyordu. Kendisi de çok severmiş kar tanelerini. Kabristanının  üzeri bembeyaz karla örtülüydü. Bir miktar alıp yiyorum. Oh içim ferahlıyor. Münir Hocamın bir ikramı gibi geliyor bana…

Sonra Sabri Babacığımı düşünüyorum…Şimdi diyorum sabah erken kalkmışlardır benim sevgili babacığım ve değerli kızı ve bizim sevgilimiz Fatmagül Ablacığım…

Babacığımın sesini duyar gibiyim…

-Fatmagül evladım bak ne güzel yağıyor değil mi? perdeyi aç yavrum lütfen…seyredelim bu güzelliği..

Sıcak çaylar demlenmiştir, yanında da çıtır çıtır mis kokulu Ankara’nın sokak simidi ve beyaz peynir eşliğinde yapılan muhteşem sabah kahvaltısı.. Ah şimdi yanlarında olmak vardı..

İşte böyle duygularla iş yerime geliyorum. Üniversiteli gençlerimiz bahçede kar topu oynuyorlar ilkokul öğrencilerine taş çıkarırcasına . Karamsar hallerinden eser kalmamış gibi, bugün fırlatıp atmışlar olumsuz duygularını düşüncelerini, başları yerde değil, sesleri bahçeyi inletiyor. Kendini yerlere atanlar, kahkahalar, kucaklaşmalar, yüzlerinde gülücükler, ne kadar neşeli başlamışlar bu muhteşem güne. (Bu arada bir öğrencimiz “sevemedim kara gözlüm” şarkısını söylüyorJ)

Allah’ıma şükrediyorum bizlere bu nimetleri, güzellikleri verdiği için. Kullarına ikramları hiç bitmiyor ki..

Her şey insanlar için..

Dua ediyorum Allah’ım bu tertemiz bembeyaz  narin beyaz melekler, Ülkemizdeki, hatta tüm evrendeki bütün olumsuzlukların üzerini örtsün, güzellikler, hayırlar getirsin, aydınlıklara yelken açtırsın…

Şu an iş yerimde lapa lapa yağan karın birbirine çarpmadan süzülerek yağışını seyrederken,  nostaljik müzikler eşliğinde ( her yerde kar var, Hayat bayram olsa, Sev kardeşim)  bu yazıyı yazarken; “Sade Türk Kahvemi” sevgili Babamız için içiyorum  gözümden akan bir damla yaş ile…

         “Hoş geldin Sevgili Kar”

          Hayırlar getirdin, Seni çok Özlemişiz…

Son Sözü  Hz. Mevlana’ya bırakalım…

“Kar taneleri ne güzel anlatıyor, birbirlerine zarar vermeden de yol almanın mümkün olduğunu…!

Saygı ve Sevgilerimle…

Cahide

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :