Selam ve hürmetlerimle Sabri amcacığım.

 Allah'tan size her türlü sağlık ve şifa dilerim. İzninizle bir sıkıntımı paylaşmak istiyorum efendim. Birşey kalbime dert oluyor, sıkıyor. Etrafıma bakıyorum, ne kadar güzel insanlar ama bakınca, güzellikleri görmek bir yana, içimde bir hiddet, bir öfke beliriyor, daha açık ifadeyle kızgınlık. Bir insan tarafından sevilmek, ve sevildikçe daha çok sevmek ve gönlümdekileri paylaşmak istiyorum, bu istek o kadar ağır ki içimde, nasıl anlatayım, taş taşımak gibi. Hiç mi bir yüzü ve gönlü güzel insan çıkmayacak hayatım da, doğrusu merak ediyorum. Belki de haketmiyorumdur, öyle bir hiddet geliyor ki bazen sabri amcacığım, insanlardan uzaklaşıyorum. Kendime her konuda güvenirim ama bu "aşk susuzluğu" çıldırtıyor, üzüyor, harap ediyor. Değer bilmez insanları görünce hepten hiddetleniyorum. Ne diyeyim efendim, kelimeler buraya kadar. Derdim için ne tavsiye edersiniz ?

Sevgi ve saygılarımla Sabri amca, her şey için size teşekkür ederim.

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :