Sayın Sabri Tandoğan nasılsınız kıymetli büyüğüm.

2 yıldır süren bir rahatsızlığınız olduğunu yeni yeni her gün okumaya başladığım gönülsohbetleri.net den öğrendim, Yüce Rabbim şifa versin.

Sayın büyüğüm benim sorunum 43 yıllık ömrümde hiç bitmeyen aile huzursuzluğu. Annem ve babam birbirlerinden nefret ediyorlar, birbirlerine en ufak tahammülleri yok. Zamanında babaannem ve halamla ahlaken birçok kusurlu davranışı olan babam anneme çok çektirmişler, annemin ailesine de çok kötü davranmışlar. İkiz ablalarım ve ben okuyup büyüyünce, babaannem vefat edip, halam evlenince annem birden artık babamın zulümlerine aynı ile karşılık verir oldu, halam evimize gelsin istemiyor, aslında bunda haksız değil, hayatı annemi kıskanmakla geçen annemin halamdan geçmişte çektiklerini düşününce, babama, babam bize yani evlenip giden 2 ablam ben ve anneme devamlı küfrettiğinden, hiçbir kez elinize sağlık demediğinden, mecbursunuz bakmaya dediğinden, hayatta teşekkürü bilmediğinden ona bizim de tavır almamızı baba hakkı, Allah buyruğu diye çok iyi davranmamamızı istiyor. Bu durumda evimizi babaannem ile halamın olduğu zamanlardaki babamın geceleri ev dışında vakit geçirip gece 2 de 3 de döndüğü yıllardaki gibi yine bir cehenneme çevirmekte. Bir de adeta babamın küçük bir kopyası tembel mi tembel, iş güç yapmayan iş bulup çalışmayan bir kardeşim var ki bana çok çok affedersiniz aptal, mal, sana diploma verenin kafasına...., ezik, pinti, en hafif hakaretleri, bazen de el kaldırmak beni dövmeye çalışmak her an hem hakaret hem de beni ve annemi köle gibi kullanma, yok şunum yıkanacak sanki başka giysisi yok, yok evde yemek yok mu halbuki ev de birkaç tencere yemek var annemin hiçbir gün şımartmadığı babamınsa doğduğundan beri gözdesi olan Sultanımız beğenmiyor, her gün evlenip gitse de ona bir ev açılsa kurtulsam diye dua ediyorum, ama böyle biriyle kim evlenip hayatını yakmak ister. Nasıl geçimsiz her an kavganın eksik olmadığı bir ev olduğumuzu odamın balkonuna, mutfağın balkonuna gelen kuşlar gibi bir dinleseniz halime mutsuzluğuma, çaresizliğime bazen Allah'a ne olur beni yanına al yakarışlarıma, bazen acaba kendimi şu balkondan aşağı bırakıp tüm acılarıma bir son mu versem çaresiz çılgınlığıma, gafletime yüreğiniz dayanmaz. 2 si de öğretmen olan ikiz ablalarım 1 er yıl arayla 19 yıl önce evlendi, kısmen kendilerini kurtardılar. Bense ne hikmetse yüzüme bakılır da olduğu halde evlenemedim, bir kişi, bir Allah'ın kulu bile isteyenim olmadı. Zaten ablalarım gibi ortaokul ve liseyi yatılı okumasaydım üniversiteyi kazanamazdım. Yıllardır özel bir firmada çalışıyorum, Türkiye ortalamasında ben de bir öğretmen kadar maaş alıyorum. Yoksa çoktan ayrı eve çıkacağım. Ablamın teki eşinin işi gereği tayinleri çıkıp uzağa taşındı diğeri aynı şehirde ama farklı ve uzak ilçede, bazen hafta sonu gidip çocuklarla vakit geçirip dinleniyorum, fakat abla evi de olsa her hafta sonu oraya gidemem ki, eskiler demiş ya her gün gelen külle diye. Benim için lütfen yalvarırım dua edin ne olur. Bu yazıyı okuyan herkes etsin yalvarırım belki Allah sizlerin duası hürmetine beni bu cehennemden hayırlı bir şekilde kurtarır.

Huzursuz bir ailenin içinde gençliği de kendi de kaybolan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :