Efendim,
Bugun size sevgili buyukbabamdan bahsetmek istiyorum. Onu 23 Ekim 2005 te Hak’ka ugurladik. 90 yillik dunya hayatinda hep saglikli ve dincti ve oylece de gitti. Sadece son 15 gunde hastahaneye goturduler zorla. Doktorlar ‘bobrekler hic calismiyor hemen diyaliz makinasina baglanmali ‘demisler. Iki hafta yatti hastahanede bir kere inleme ve sikayet duyulmamis. Doktoru “ Habip Amca senin yanina gelince moralim duzeliyor “ diyormus.
Odadakilere gore durumu en agir olan o , hic sikayet etmeyen yine o…Ne zaman sorulsa elhamdulillah biseyim yok iyiyim ben diyormus. Nerdeyse 40 yillik emeklilik ve saglik cuzdani hic kullanilmamis. Doktor gorunce’ bu artik gecerli degil ‘demis. Hastahaneden eve getirdiklerinde aradim” Buyukbabacim nasilsin “ dedim.’ Hic merak edilecek bisey cok iyiyim sukur’ dedi. O gece sabaha dek mirildaniyor kendi kendine. Annem”bir sey mi istiyorsun babacim “ diye sordugunda ‘hatim ediyorum’ diye cevap veriyor. Sabaha kadar okuyor okuyor . Sabah kahvaltisini yediriyor annem.’ Kizim diyor hakkinizi helal edin bana cok iyi baktiniz. Allah sizden razi olsun ‘ve basini yastiga koyup gocup gidiyor.
Bir Pazar gunu sabah 8 de… Yasami boyu hic kimseye bir is buyurmamis, kimseyi hic bisey icin rahatsiz etmemis, mesgul etmemis, her isini kendi gormus, yine kimsenin duzenini bozmuyor. Kimsenin isine engel olmadan bir Pazar gunu ikindide sevdikleri tarafindan ugurlaniyor. Hic sikayetsiz….. Annanecigimi Hak’ka ugurladiktan sonra kizlari onu evlerine almak istiyor, gitmiyor. Ben evimde rahatim, kitaplarimi okuyorum, kimseyi rahatsiz etmem diyor. Yedi yil aksam yemegini karsi apartmanda oturdugu icin annemde yiyior, kahvalti ve oglen yemegini alip evine gidiyor. Muhabbet kusu, kitaplari ve o…. Sorduklarinda “ben yanliz degilim Rabbimleyim diyor.” Yemegini isitip yiyiyor bulasigini yikiyor, sokuklerini bile dikiyor. Ben bildim bileli hep boyleydi. Anneannemin sagliginda bile. .. Ben Anneanne ve buyukbabamla oturdum 4 yil . O zaman Istanbul’da oturuyorlardi. Yanlarinda okudum universiteyi. 4 yil onun bitki caylarindan ictim hic hasta olmadim. Her sabah namazdan sonar sabah jimnastigi yapardi. 5 kat merdiveni dinlenmeden gunde belki 5 defa iner cikardi. Balkonunda kocaman saksilarda biber sogan maydonoz yetistirir her sofrda tazecik onlardan toplar salata yapardi. Her turlu rahatsizlik icin bir bitki cayi vardi. Bos zamanlarinda yatagina uzanir kitaplarina dalar giderdi. Son iki yila kadar herkesin elektirik su faturalarini goturup yatirirdi.
1990 yili kasim ayi idi. Onu Baris Manco 7den 77 ye programina goturmustum. Aslinda birkac ay once Baris Manco’ya mektup yazmis programla ilgili fikirlerimi iletmistim. Bir yerde de, programin ismi 7’den 77’ye ama hep cocularla soylesi yapiyorsunuz neden yaslilarla bir bolum de hazirlamiyorsunuz onlarin bizlerle paylasacak soy seyleri var demistim. Ben mektubu yazdigimi bile unuttum . Aylar sonra Baris Manco dan telefon geldi.’ Programima yaslilarla ilgili bir bolum ekliyorum, Konuk olarak dedenizi davet etsem gelebilirmi? ‘diyordu. Birlikte gittik. Galatasaray Lisesinin tiyatro salanu Darulacizeden getirilmis yasli insanlarla doluydu. Seyirci olduklari icin cok mutluydular. Cekim basladi. Ben cok heyecanliydim buyukbabam ise cok sakin. Anlattikca aciliyor , dilinden bal damliyordu sanki. Sadece onun cekimi 45 dakika surdu. Hic kesmedi Baris Manco .Salondakilerle karsilikli bir sohbet. Bircok hikaye anlatti o gun.
Birtanesinde : Bir adam sirtinda heybesi Anadoluyu dolasirmis. Bir koye dusmus yolu. Mezarligin yanindan gecerken dikkatini cekmis mezartaslari. Uzerlerinde hep 2 yasinda , 5 yasinda , 10 yasinda yaziyor. Hep cocuk ve genc yasinda gocup gitmisler yazik diye dusunmus. Koy kahvesine varmis bir bakmis birsuru yasli insan 80 inde 90 inda. Sasirmis, selam verip sormus ‘bu ne haldir , niye gencler gocup giderken yaslilar hayatta kaliyor bu koyde’ diye. En yaslisi cevaplamis.’ O senin bildigin gibi degildir’ demis.’ Biz mezar taslarimiza gercekten insan gibi yasadigimiz zamani yazariz’. ‘Nasil yani ‘demis yolcu ‘anlamadim’. ‘Yani’ demis yasli adam,’ birkere ben 90 yasindayim omrumun yarisi uyuyarak gecti dus bakalim 45 yili. Sonra bir 15 yili da yemek icmek ile harcadim . Dus 15 daha , hic bir hayirli is yapmadim genclik yillarimda dus 10 yil daha.’ Gozleri kocaman acilmis yolcunun . ‘Aman kardesler demis olurda ben olursem buralarda hic yasamadi diye yazin mezar tasima’……

Cok mutlu ayrildik cekimden, Kahve ile kahve fincani hediye etti Baris manco katilanlara hatira olarak. Yolda donerken ‘kahveyi pisir gelenlere ikram edelim ama fincanlar senin dedi’. ‘Bugunun hatirasi bana yeter onlar senin hakkin’. Hala o fincanlarla kahve yaparim ve o gunlere dalar giderim penceremin onunde….. Bir hafta sonra yayinlandi program oyle mutluydu ki seyrederken.

Gectigimiz yaz 1 ay birlikteydik tatilde. Cok yorgundu. Nasilsin buyukbabacim dedim. Elhamdulillah iyiyim ama kitaplarimi okuyamiyorum artik. Cok zor basim agriyor goremiyorum dedi. Oturduk sohbet ettik doyasiya.

Rabbim rahmet etsin , mekanini cennet eylesin insaallah. Annecigim sordu birsey istiyormusun buyukbabanin evinden hatira. Kitaplarindan ayir bana dedim . o sararmis ciltli eski kitaplarini istedim…..

Bir ruya gordum gecenlerde , Istanbuldaki evdeyim , bir bakiyorum oturma odasinin mavi duvari yazilarla dolu bastan asagiya, elime bir bez aliyorum silip temizlemek icin. Buyukbabam giriyor iceri , elimi tutuyor. “Dur diyor onlari ben yazdim silme, onlar hic silinmeyecek.” “Ne bunlar?” diyorum, “Onlar” diyor “gelmis gecmis butun peygamberlerin ve velilerin isimleri. Orada yazili kalacaklar hep.”

Sevgiyle ve hurmetle opuyorum ellerinizden…

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :