Sayın Çiğdem Seçkin Gürel,

29.1.2007 tarihli mailinizi aldım. Kıymetli yavrum, aşure günümüzü kutlamak, hassasiyetini ve inceliğini göstermişsin. Biz de senin bütün günlerinin sağlık, huzur, mutluluk, feyizler ve güzelliklerle dolmasını dileriz. Ne diyelim yavrum, Allah cümlemize, memleketimize ve bütün insanlık alemine dirlik, düzenlik, sulh sükun, akıl fikir versin ki bütün insanlar varolmanın sevincini duyabilsinler, el ele versinler. Dün gece televizyonda işittiğim bir haber beni uzun uzun ağlattı. Filistinliler ikiye ayrılmışlar. Bir tarafta Hamasçılar, bir tarafta el-Fetihçiler birbirlerini öldürüyorlar. Nasıl içim parçalandı. Allah’ım, bu adamlarda hiç mi akıl fikir, hiç mi izan, idrak yok? Tam el ele verip birlikte hareket edecekleri zaman birbirlerinin kanına susuyorlar. Yarabbi bu ne vahşet. Televizyondan öğrendik, dün Amerika’nın birçok eyaletinde Bush aleyhtarı gösteriler yapılmış. Bizzat Amerikalılar Bush’u ve yeni politikasını lanetlemişler. Orada ölen Amerikalı askerlere de yazık değil mi? Onlar da ana-baba kuzusu değil mi? Hadi Iraklılar vatanlarını savunuyorlar, Amerikalılara ne oluyor? Bir insanı öldüren bütün insanlığı öldürmüş gibi değil midir? Allah cümlemizi doğru yola iletsin. Bu kan dökümü bitsin, insanlar el ele versinler. Bir sevgiyi, bir dostluğu yaşasınlar.

Hepimiz şu dünyada misafiriz. Bırakın kitle halinde insan öldürmeleri, en küçük bir kabalığımızın, yıkıcılığımızın hesabını vereceğiz. Hiçkimse sorgudan, sualden kurtulamayacak. Acaba neye dayanarak, neye güvenerek böyle hareket ediyoruz, doğrusu çok merak ediyorum. Halbuki hepimizin eline hergün ne fırsatlar geçiyor. Ne olur, onları değerlendirebilsek. Evimize gelirken yolda gördüğümüz komşulara selam verebilsek, hatırlarını sorabilsek, bir yetim çocuğun başını okşasak, garip ve çaresiz kalmış bir insanın gözyaşını paylaşsak, bir hastayı ziyaret etsek, bir açı doyursak, sabahleyin kapıdan çıktığımızda yolda gördüğümüz mahallemizin çöpçüsüne tebessüm ederek, sevgiyle, saygıyla selam versek, cebine beş on kuruş harçlık versek, akşam evimize gelirken kapıdan içeriye besmeleyle adım atsak, eşimizi, çocuklarımızı kucaklasak, minicik de olsa onları sevindirecek, memnun edecek birşeyler getirebilsek, içeri girdiğimizde evimize, eşyamıza selam verebilsek. Ermenek’de bir söz vardır. Evin erkeği derler öyle bir pozitif elektrikle içeri girmeli ki duvardaki duran saat bile çalışmaya başlamalı. Ne olur, Allah rızası için hayata karşı biraz sevgi, biraz saygı, biraz ilgi.

Sevgili kızım, sen hoşnud ol, mutlu ol, huzurlu ol, iki cihanın cennet olsun. Dualarını bekliyorum. Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :