Sayın “Öğrenci”
08.11.2014 Tarihli mailinizi aldım.
Kıymetli yavrum, bu konuda doğru düşünmüyorsun.
O şiir, Yunus Emre’ye aittir. O durum, tasavvufta yüce bir makamdır. Yunus, o makama yükseldiği için öyle şiirler yazmıştır.
Gelelim, ismini vermek istemediğin o kimseye, o aslında Bakırköylük bir deli. Bakırköy’deki doktorlar, bu saçmalıklara, “Mistik Hezeyan” diyorlar.
Sana bir deli hikâyesi anlatayım. Bir gün sağlık bakanlığından, Bakırköy Başhekimliğine bir telefon geliyor. Bakan, Ankara’da deliler çoğaldı, bunların bir kısmını size yollayacağız. Hastaları toplayın, biraz ıslah olanları, taburcu edin yer açılsın. Göndereceğimiz delileri oralara yerleştirin. Bahçede, masalar hazırlanıyor, başhekim ve hekimler, oturuyorlar. Birerli koldan deliler sıraya konuluyor. İlk deli, sorulara normal cevap veriyor. Onun üzerine başhekim soruyor, evlâdım, seni taburcu edersek, memleketine gittiğinde ne yapacaksın? Deli, birden kızıyor. Sayın başhekim diyor, ben Peygamberim, gidince Peygamberliğime devam edeceğim. Onun üzerine, arkadan bir feryat kopuyor, “inanmayın başhekim, ben böyle Peygamber göndermedim. Meğer birinci delinin Peygamberlik iddia etmesine mukabil, ikinci deli, Tanrılık iddia ediyormuş.
Sevgili yavrum, Anadolu’da bir söz vardır, “delidir, ne yapsa yeridir”
Sen sen ol, delilerle münakaşa etme. Gül geç. Selâm, sevgi ve saygı ile…

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :