Sayın "hem suçlu hem güçlü" rumuzuna,

3 Ocak tarihli mailinizi aldım. İnsan ruhu, insanın şuur altı, insanın öz varlığı, öylesine girift, öylesine çetin, öylesine karışık bir mesele ki. İnsana sadece günlük hayatın basit hesapları içinde aklın ve mantığın daracık sınırları içinde bakacak olursak o muhteşem varlığı hiç ama hiç tanımamış, anlamamış oluruz. Büyük Yunus, bir mısraında "Hiç kimse bilmez bizi, biz ne işin içindeyiz" der. İnsanı tanımak, insanı anlamak öylesine güç, öylesine çetin bir mesele ki şair Atilla ilhan bir şiirinde "Anladığım imkânsız şey, bir insanın bir başka insanı anlaması" diyor. Ne olur, insan denen bu muhteşem varlığa, bakkal mantığıyla değil, edeple, saygıyla, tevazu ile, hayranlıkla yaklaşalım. Onu anlamaya çalışalım, hissetmeye çalışalım, sezmeye çalışalım. Ona "yaklaşmaya" çalışalım. Sizden çok rica ediyorum. İnsana, velev ki bu insan siz dahi olsanız insana sonsuz bir aşk, heyecan ve saygı ile yaklaşmaya çalışalım. Büyük Fransız bilgini ve filozofu Aleksi Carel, insan varlığı önünde tir tir titriyor ve yazdığı en muhteşem eserin adını "İnsan bu meçhul" koyuyor. İnsan bilinmezi kâinatın en muhteşem olayı. İnsan, öyle girift, öyle çok bilinmeyenli bir yaratık ki... Nasıl gerçek bir sanatsever bir sanat eserine bütün hücrelerini seferber ederek, varlığının bütün imkânlarını zorlayarak onu anlamaya, onu tanımaya çalışırsa, biz de efendim insana öyle yaklaşalım. Unutmayalım ki, hayat düz mantıktan, sathi akıldan ibaret değil. Aklında ötesinde aklı aşan başka değerler var. Acaba bu sözlerle ne istediğimi anlatabildim mi? Çünkü öteden beri bu konu beni ürpertir, heyecanlandırır, duygulandırır. Size bu anlattıklarım bir şey ifade etmiyorsa lütfen yazın, daha başka imkânlarla size ulaşmaya çalışayım. Şimdilik bu kadar. Saygılarımla.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :