İlk olarak şöyle başlamak istiyorum ben psikolojik ağır bi rahtsızlık geçirdim öncesinde de önce arkadaşım olan insanlar benden uzaklaşmaya bbaşlıyordu şimdide aynısı var. ben anlam veremiyorum çünkü yakın olmak istedikçe yakın oldukça sanki egolarını tatmin ediyor gibi üstten bakmaya başlıyorlar sonrasında da benden uzaklaşıyorlar. ben sohbet etmeye çalışıyorum konuşuyorum sorunlarını dinliyorum ama sanki benim olan soruları anlatınca böyle umurlarnda değil kimsenin. ben nerde hata yapıyorum bilmiyorum ki. artık insan içinde bulunmak istemiyorum sürekli okuldan kaçıyor evden çıkmak istemiyorum içime kapanmaya başladım sürekli üzülüyorum yeniden hastalanmaktan korkuyorum. sürekli uyumak istiyorum insalar sanki bana garipmişim gibi bakıyor. yakın olmaya çalışıyorum olmuyor uzak oluyorum kenidmi kötü hissediyorum böyle boğulucam ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. bana akıl verirseniz çok sevinirim.

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :