Merhaba efendim,
Nasılsınız? Uzun zamandır size sadece gelen yazıları ve sizin verdiğiniz o muhteşem cevapları okuyorum. Nedeni içimde bugünlerde birçok fırtına yaşıyordum bunları anlatıp sizi üzmemek için yazmıyordum. Ama iki gün önce dayanamıyıp yazmaya başladım. O sırada ağlayarak içimi size döküyordum bir yandan da sizi üzmeye hakkım olmadığını düşünüyordum ki bilgisayarda bir şey bakması gereken arkadaşım yanlışlıkla benim yazdıklarımın hepsini silmişti. Buna çok memnun oldum. Çünkü ben ağlayarak rahatlamış bu arada sizi üzmemiştim. Akşam eve gidip dualar okuyup, Rabbime sığındım, daha sonra sizin kitabınız okudum. Açtığım sayfa beni anlatıyor ve yol gösteriyordu. Nasıl şükür ettim Rabbime bilemezsiniz. Ertesi gün kalkıp biraz dolaşmam gerektiğini anladım. Kalkıp Mecidiyeköy, Şişli, Osmanbey’de gezdim. Daha sonra Karaköy’e inip vapura binip Kadıköy’e geçtim. Vapurla martılar da o şirin gövdesi o kanat çırpması ile ve rüzgarın suratıma çarpması ile beni kendime getirdi. O güzelim martı bile bir lokma yiyecek vapurdan atarlar diye nasıl da kanat çırpıyordu. Hayat hep bu olsa gerek. 14 Şubata Ankara 'ya çok gelmek istiyorum. Yapacağınız toplantıya katılmak, güzel insan Rana hanımı anma töreninde bulunmak çok istiyorum. İnşallah Allah nasip eder. Sizi özlemle öpüyorum. Döner, kurufasulyeyi sizsiz yemek zevk vermiyor. Sizi iyi ki tanımışım. Tanışmamıza neden olan Şaziye Anneye çok şey borçluyum. Mekanı cennet olsun. Sağlıklı huzurlu, mutlu günler tüm gönül dostlarına...

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :