Sayın Demirhan,

9.2.2007 tarihli mailinizi aldım.

Efendim, buyurduğunuz husus bir görüştür. Ben bu görüşe katılmıyorum. Herşey yazılmışsa bizlerin birer robot olmamız lazım. Kur’an-ı Kerim’de cennet de var, cehennem de. Eğer şunları, şunları yaparsan cennete, şöyle şöyle hareket edersen cehenneme gidersin buyuruluyor. Demek ki genel kaderin yanısıra bir de insanların cüzi iradeleri var. Mesela ben, gözümün rengini, burnumun şeklini, saçımın rengini, boyumu, cildimi, kemiklerimin şeklini, hangi tarihte dünyaya geleceğimi, hangi şehirde doğacağımı, anamın, babamın kimler olacağını, yılın hangi mevsiminde dünyaya geleceğimi bilemem, tayin edemem. Bunların hepsi benim irademin dışında. Genel kaderin hükmü, tasarrufu içinde. Şimdi bir üniversite talebesi düşünelim. Dersler başlamış, bu öğrencinin takınacağı iki tavır var. Bir, ilk günden itibaren muntazam bir şekilde derslerine girmek ve akşamları muntazam bir şekilde derslerine çalışmak. Bilmediklerini arkadaşlarına, hocalarına sormak. İki, mütemadiyen çalışmayı erteleyen, mütemadiyen işi yarınlara bırakan bir öğrenci tipi düşünün. Çalışma eylemini hep yarına, öbür haftaya, öbür aya, öbür döneme erteliyor. Vaktini diskoteklerde, kafelerde, eğlence yerlerinde macera peşinde geçiriyor. Pek tabiidir ki bu it herif şakır şakır sınıfta kalacaktır. Şimdi çıkıp da “Eh, ne yapalım, herşey yazılmıştır, herşey olup bitmiştir” diye ukalalık yaparsa, siz buna ne dersiniz?

Efendim, ben, soyut konuşmaları sevmem, ukalalığa, palavraya, işkembeden atmalara hiç tahammülüm yoktur. Benim için birtakım günün şöhretleri, yazardan başka birşey değildir. Benim rehberim bellidir. Kur’an, Hadis, Sünnet-i Seniyye. Onun dışındakiler beni hiç ırgalamaz. İsteyen istediğini yazar, isteyen istediğini söyler, isteyen istediğine inanır. Bunların hepsi de benim ilgi alanım dışındadır. Benim, Allah’ım var, Kur’an’ım var, Resulullah’ım var. Bunlar bana yetiyor. Onlar beni bu cihan cehenneminde huzurun, mutluluğun, güzelliğin, yaşama sevincinin doruklarında yaşatıyor.

Sevgili yavrum diyeceklerim bu kadar. Lütfen bu yazdıklarımı değişik zamanlarda en az on kere oku. Bazı kimseler gibi hemen fevrileşip kendine kıyma. Seni çok seviyorum. Sana saygı duyuyorum. Onun için bu kadar herşeyi açık açık yazdım. Karar senin. Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :