Efendim size bana yazma zevkini tekrar tattirdiginiz icin cok tesekkur ediyorum.
Belki her zaman boyle ard arda ve uzun yazamam ama elimden geldigince yazdiklarimi sizlerle de payalasacagim insaallah.

Asagida kucuk bir hatiram daha var.

Allah a emanet olun , saygi ve sevgiyle ellerinizden opuyorum.


Ozden


Uzun yillar onceydi, orak ikinci sinifta idim yanlis hatirlamiyorsam. Bir orta Anadolu kasabasindaydik. Ben o siralar her zamankinden cok okumaya vermistim kendimi. Ayni kitabi defalarca, ezberleyene kadar okudugum oluyordu. Oyleki, artik annem ve babam hikaye ve roman okumama kisitlama getirmislerdi. Hafta arasi oncelikle derslerimi calismami istiyorlardi,. Ben de herkes yattiktan sonra yorganimin altinda gece lambasi isiginda okuyordum kitaplarimi. Bu arada bir ogretmenimin uyarisi sonucu goz doktoruna goturmuslerdi beni . Sonuc 4.5 miyop yani uzagi gorme kusuru tespit edilmisti.

O gunlerde anneannem ve buyukbabam ziyaretimize gelmisti. Oyle mutlu olmustuk ki, onlari agirlamak icin ne yapacagimizi sasiriyorduk. Ben ise son gunlerde en cok hayran oldugum kitap , Resat Nuri’nin Acimak adli romani elimde, dolasiyordum pesinde. “Annane noolur sanada okuyayim bu kitabi, bak cok guzel!” diye yalvariyordum. “Peki kizim oku bakalim “dedi sonunda. Artik okuldan gelince hemen odevlerimi yapiyor, kalan zamanda nerede olursa olsun kitabimi alip yanina kosuyor basliyordum okumaya… her gun 5- 10 sayfa okuyordum. Bazen de aciklamalar yapiyor , anlayamayacagini dusunerek oykuye dair detaylari tekrarliyordum. Annem” Evladim birak artik , belki yoruluyordur istemiyordur kadincagiz, zorlama artik diye araya girdiginde, annanem sakince ” Karisma kizim ben dinliyorum ‘diyordu ve basi ile onylayarak beni dinlemeye devam ediyordu. Onlar Istanbul’a donmeden bitirdik kitabi. .

Aradan yillar gecti. . Ben artik universite ogrencisi idim . Istanbulda Anneanne ve buyukbabamla birlikte kaliyordum. Bir aksam okuldan donmustum. Birlikte annanemin hazirladigi yemekleri yemis dinleniyorduk. Sicacik sobanin alevleri aksediyor , renkler adeta dansediyordu tavanda. Sobanin uzerindeki caydanliktan mis gibi ihlamur kokusu yayiliyordu odaya. Ben elimdeki bir dergiye dalmis okuyordum. Televizyon acikti. Birden yeni bir programin basladigini farkettim. Annanem dikkatle seyretmeye baslamisti. Biraz sonra bana seslendigini duydum. Bak gordun mu yeni bir dizi basladi senin bana okudugun kitap vardi ya onu filim yapmislar. Baktim gercekten de Resat Nuri’nin Acimak romanini film yapmislardi. Birlikte seyretmeye basladik. Film ilerledikce benim saskinligim artiyordu. Cunku annanem butun detaylari hatirliyordu. Hatta bazen senaryoyu elestiriyor “kitabinda bu boyle degildi “ diyordu. Demek o zamanlar beni gercekten dinlemisti, …. Sadece cocuk oyalamak icin degil….. dikkatle… ilgiyle…. …………anlayarak….. ve unutmamisti…. Oylesine mutlu olmustum ki! Sarildim optum yanaklarindan…
Cok hassas ve cok iyi bir insandi ,annanem, mekani cennet olsun insaallah…

Bugun 9 ve 10 yaslarindaki iki kizimdan bazen ben rica ediyorum. “Hadi kizlar bana kitap okuyun “diyorum. Ben mutfakta yemek yaparken, yada baska bir isle mesgulken bana kitap okumalari , sonrada o kitapla ilgili yorum yapmak birlikte cok hosuma gidiyor. Hep birlikte okumanin ve birlikte zaman gecirmenin tadina variyoruz.





Ozden CICEK
Creative Wood Painting Lady
Dubai
www.ozdencicek.com

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :