Merhaba Efendim,

En derin hürmetlerimle ellerinizden öpüyorum.Değerli gönül dostlarını candan selamlıyorum.

İstanbulda bugünde bahardan kalma bir gün yaşadık.Kimi ağaçlar tepeden tırnağa pembe;Kimi bembeyaz çiçeklerle donanmış..Sizin deyiminizle,kupkuru dallardan  o güzelim bahar çiçekleri fışkırmış..Gökyüzü bugün yine mavi,ama bambaşka bir mavi...

Bu haftaki tasavvuf musıkisi dersimizde yine usul ve makam üzerine söyleştik. Usul ve makam arasındaki ilişkiyi merak ediyordum.Onu sordum hocamıza.Makam karakterdir.Usul ise,yürüyüş biçimidir .Diye tanımladı.Müziği insana benzetecek olursak,her insanın farklı bir karakteri vardır.Kimi neşeli,kimi hüzünlü,kimi asabi ,kimi yumuşak huylu olur.Bu makam;Usul de o insanın yürüyüş şekli,tavrı,duruşudur...Mesela,atlarında değişik yürüyüş biçimleri vardır.

Ellerimizle dizlerimizin üzerine, belli bir nizam, düzen ile yine belli bir zaman içerisinde vurarak birkaç usul örneği gördük. Beste boyunca aynı usul tekrarlanır.

Demek ki her bestekar, karakteri ile, yürüyüşü, tavrı ile, kendi özünü ve halini yansıtıyor.

Karşımda Abidin Dino'nun bir tablosu var. Bilgisayarıma fon resmi olarak kaydettim. günlerdir bakıyorum. Doyamıyorum.Tek kişilik eski bir yatakta 8 kişi uyuyor.6'sı Daha küçücük, ama cılız olan diğer ikisi anne-babamı anlayamadım.Kedi yavruları gibi,yanyana cancana uyumuşlar..Çocuklardan ikisinin ayağı yataktan aşağı doğru sarkmış.Başlarının üzerinde siyah bir şemsiye, açık duruyor.Anlaşılan tavan yağmuru akıtıyor.Ayak ucunda üç çocuk var. Diğer baş tarafta beş kişiler..Biri büyükçe ama annemi, değilmi anlayamadım. Üzerlerinde kırk yamalı bir yorgan.Yorganın üstünde kahverengi, uzun kulaklı bir köpek uyuyor.Odanın ortasında yatağın yanında bir horoz, uyuyanları seyrediyor.Anlaşılan onları uyandırmaya kıyamamış. Onlar tatlı,tatlı uyuyor.Horoz seyrediyor. Acaba yatağın karşısındaki pencere camsızda,Horoz ordan atlayıp içeri giren davetsiz bir misafir mi.?..Cam kenarında belli belirsiz iki kumru silueti..Perdesiz camdan sabah güneşi,hafif puslu odayı,daha doğrusu yatağı, uyuyanların yüzlerinde ki masum ve tatlı ifadeyi hafifçe aydınlatıyor. Ben de seyretmeye doyamıyorum.

Rana annemin günlüğünden okuduğum ve beni uzun uzun düşündüren bir bölümü müsade buyurursanız, paylaşmak istiyorum...

"İslam edebiyle edeplenmek,insana vakar ve heybet kazandırıyor.Gurur ise,islamda bulunmaması gereken bir haslet.

İşte bir insana baktığımız zaman onun gururlumu ,yoksa vakur bir insan mı olduğuna iyice dikkat etmemiz şart. Yoksa mağrur bir insana hiç layık olmadığı ihtimamı,saygıyı, hürmeti göstermemiz mümkün. Onun için bir müslümanın daima uyanık ve dikkatli olması şart. Çünkü ufacık hadiseler,küçük bir hareket,bir gülüş,bir bakış,insana çok şeyler öğretir...Herhalde kainat kitabını okumaya da böyle başlanıyor. Dikkat ve görülen şeylerden mana çıkarmak bunun alfabesi oluyor. İnsan bu alfabeyi çözmeye çalışmalı.Kimbilir sonunda,bu alfabe ile kainat kitabından neler neler okuyacak..."

Rana Annemizi tekrar rahmetle anıyorum. Allah nasib etti Kur-an'ı Kerim hatmini bugün tamamladım. Rana Annemin aziz ve mübarek ruhlarına da hediye ettim. İnşallah haberdar olmuşlardır..Efendim dua buyurun Rabbim bana da cümle isteyen kardeşlerimede Kur-an'ı yoldaş eylesin,onun nuru ile dünyamızı da ahiretimizi de aydınlatsın inşallah...Kur-an'ı Kerim hürmetine Rabbim günahlarımızı bağışlasın...Siz değerli büyüğümüze Rabbim sağlıklı,bereketli,hayırlı ömurler ihsan eylesin...Amin..

Hayırlı akşamlar efendim..Müsaadenizle..

                                  Fatmagül

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :