Yıllar öncesiydi Rahmetli sabri babamı sohbetlerini dinliyordum televizyondan.Ev hanımlarına evlerine katkıda bulunmak için.Boş duranı allah sevmez hanımlar yün kazak örseler üç beş kuruş ellerine harçlık gelir.Bak gece geç saatlere kadar kitap okuyorum bazen üşüyorum.Yün kazak el örgüsü görsem alırım demişti.Hocam bizleri hep güzelliğe teşfik ediyordu.Bende bunu duyunca evde yorgan dikmeye başladım önce kendime okuyan öğrencilere derken komşulara dikmeye başladım.Her gün bir yorgan bitirirdim.Son zamanlarda arnımın üstü acımaya başlamıştı. Sabri babamla telefonda durumu anlattım.yavrum dedi eğil eğil yorulmuşsun biraz dinlen dedi.Sonra dinlene dinlene dikkmeye devam ettim.Bu durum on yıl sürdü.Şimdi başka işle meşkulüm çok şükür.Hanımlarında kendine göre çalışmaları çok güzel.Her insanında yapabileceği güzel işler var. Yeterki niyet edelim çalışmak insanı mutlu ediyor.Kelamı haktan alıp yaşamaya hizmete devam edelim Eski şehir tiren garında bir hanım kardeşimizle tanıştım çok genç görünüyorsunuz bunu neye borçlusunuz dedim.Hanım yirmi sekiz sene öğretmenlik yaptım dedi.Çok çalışmak insanı dinç ve mutlu yapıyor dedi.