Merhaba sevgili gönül dostları.

Oğlum üniversiteye başlayınca gençler malum, sakal bırakmış. Etraf yakınlarım Hor baktı birazcık. Ben de onlardan taraf olunca anne oğul tatsızlaştık. Hemen aklımı başıma aldım, bunca zaman kimsenin penceresinde bakmadım. Yani kimsenin sözünde gitmedim anne oğul iyiydik dedim kendi kendime. Bundan sonra kimsenin penceresinden bakmayacağım. Yani sözünü dinlemeyeceğim dedim. Sabri Babama "Babacığım kimsenin penceresinden bakmayacağım bundan sonra" dedim. Rahmetli Sabri Babam yavrum biraz evvel pencere lafı ettin. Başkasının penceresinden bakmak ne biliyor musun? dedi. Bilmiyorum babacığım, dedim. Keneftir, yavrum dedi.

Allah sonsuz kez razı olsun, kendi gönül gözümüzle bakmamızı nasip etsin. Hocamızdan bizi yerine göre en sert ifadelerle uyardığı için razı olsun. Amin.