.

Merhaba sevgili gönül dostları.

Allah’ıma şükürler olsun huzurlu mutlu olabileceğim bir iş nasip etti. On yıldır mahallemde apartman görevliliği yapıyorum. İşimi insanlarla iletişim halinde olmasını seviyorum. Sevgi bütün güzel kapıları açıyor. Sevdikçe gönlümüzden sonsuz kapılar açılıyor. Orası o kadar genişliyor ki artık sevgiden başka şey düşünemiyorsun. Rahmetli hocam gazi hastanesinde yatıyordu. Kardeşler hizmetinde bulunuyorlardı. Allah onlardan sonsuz kez razı olsun. Bir gün telefonum çaldı. Bir kardeşimiz öyle iki apartman yıkamakla olmaz bu işler. Git dedi bir gün de sen kal hocamıza hizmet et dedi. Hemen aklıma kelamı Hak'tan al sözü geldi. İkindi sıralarıydı abdestimi aldım. Sevinç içinde otobüse bindim. Yolda giderken söğüt ağaçları kıpır kıpır sallanıyorlardı. Bir çocuk gibi Gittiğimde Fatmagül ablam vardı Hocamın hizmetiyle ilgileniyordu. Durumu anlattım bir gün de ben kalayım sen dinlen Fatmagül abla dedim. Fatmagül ablam olmaz sen git ihtiyaç duyduğumda seni telefonla ararım dedi. Ve seni seviyorum dedim Fatmagül ablama ayrıldım hastaneden ve otobüse binip eve dönerken yine söğüt yaprakları kıpır kıpır sallanıyordu bir çocuk gibi sevinçliydi. Bu sabah süpürgemle beraberken erken saatlerde çok güzel düşünce geldi aklıma her insan bulunduğu yerde hizmet yapabilir gücünün yettiği kadar. Yeter ki niyet edip mücadele etsin ve orada çevresine faydalı olabilir. Biz hiçbir şeyi küçümsemeyelim.

Rahmetli Hocamın dediği gibi bir güzellik damıtabilelim çevremize. Hocam rahmetli “Yaptığınız işin parasını  azımsamayın. Belki orada yeni bir insanlarla tanışacaksınız.” derdi. “Ve orada öyle mutlu olacaksınız ki” derdi. Hocam hep güzellik peşindeydi. “Nerede sevgi nerede güzellik orada Allah” derdi. Allah Sabri Hocamdan sonsuz kez razı olsun. Onun izinden gitmemizi nasip etsin cümlemize amin.