Sayın Engin Bey,

16.2.2007 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, çok güzel bir soru sormuşsun. Kutlarım. Gerçekten birçok insanın kafasını tırmalayan bir soru. Hiç şüpheniz olmasın yavrum, haksızlıklar karşısında boyun eğmeyeceğiz, başkaldıracağız. Gerekirse savaşacağız. Savaşırken ölümü bile hiçe sayacağız. Gün olmuştur dünyanın gelmiş, geçmiş ve gelecek en büyük, en güzel, en yüce insanı en hassas, en şefkatli, en merhametli insanı zulüm karşısında, despotluk karşısında, alçaklık karşısında harp meydanında eline kılıcını almış, en ön safta aslanlar gibi dövüşmüştür. Kıymetli yavrum, muhakkak işitmişsindir, bir atasözü vardır: “Aman dileyene kılıç çekilmez” diye. Bir taraf hatasını anladığı zaman özür dilediği zaman, aman dediği zaman, boynunu büküp af dilediği zaman onu kabul etmemek de dünyadaki alçaklıkların, şerefsizliklerin en büyüğüdür. Onlar Ebu Leheplerin, Ebu Cehillerin bugünkü alçak torunlarıdır. Peygamber Efendimiz gün oldu cephede zulme karşı, alçaklığa karşı, namussuzluğa karşı kılıcını çekip, arslanlar gibi savaştı. Aynı Peygamberimiz kendisinden af dilediği zaman gözyaşı döküp, bağışlanma dilediği zaman amcası yiğitler yiğidi, güzeller güzeli Hazret-i Hamza’yı öldüren Vahşi’yi bile affetti. Hamile kızıile giderlerken ok atıp mübarek kızını öldüren insanı affetti. Allah’ın emriyle Taif’e gittiğinde onlara İslamın güzelliklerini anlatırken, kendisine taş atıldı, hakaret edildi. Ayakları kan içinde kaldı. Peygamberimiz onların İslam olmaları için dua etti. Çok kısa bir süre sonra hepsi gelip af dilediler, özür dilediler, el öptüler, bağışlanma dilediler ve sonunda İslamla şereflendiler.

Sevgili Engin Bey, herhalde ikisi arasındaki nüans farkını anlatabilmişimdir, inşallah. Tereddüdün olursa yavrum yine yaz, yine başka misaller vererek olayı aydınlığa çıkartalım. Hasretle gözlerinden öpüyor, selam, sevgi ve saygılarımı sunuyorum.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :