.

Kıymetli Yavrum,

Yıllarca önceydi. Bir Allah dostunu ziyarete gitmiştim. Hatı­rını sordum. Annesinin hasta olduğunu, hastahanede yattığını söyledi. Biraz sohbet ettik. Sonra muhterem vâlideyi ziyarete gittik, incecikti. Yatakta yatıyordu. Yüzü nur gibi olmuş... Bizi gö­rünce doğrulmak için çaba harcadı. Hemen koştuk. Elini öptük. Hatırını sorduk. Biliyor musunuz dedi. İçim ne istiyor. Cambaz olmak isterdim. Allah Allah. Tuhafımıza gitti. Yaşlı, nur yüzlü, hanımefendi bir insan cambaz olmak istiyordu. Herhalde bir ne­deni vardı. Anlayamamıştık. Güldü, izah etti... Bu ayaklarım be­nim yıllarca bedenimi taşıdı. En yorgun zamanlarımda bile ses çıkarmadı. Beni müşkül durumda bırakmadı. Eğer cambaz ol­saydım, eğilir, ayağımın altını öper, ona olan şükran borcumu belirtmek isterdim.