Sayın Çiğdem Seçkin Gürel,

16.2.2007 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, gönderdiğin mail benim için, hepimiz için, bütün insanlar için o kadar önemli ki keşke elimde imkan olsa da yedi milyar insan kardeşimizi bu mailden haberdar edebilsem. Bu mailler bir kitap halinde toplandığı zaman herhalde en çok okuyacağım maillerden biri de bu olacak. Herşeyin en basit, en küçük, en sade ilklerle başlayacağını harikulade örnekler vererek o kadar güzel anlatmışsın ki. Sanki hayatın özü, yaşamanın, varoluşun en hassas noktası o “ilk adım”la başlıyor. Geçenlerde de söylemiştik, Balzac’ın meşhur “Nehir” romanı birinci sayfadaki ilk kelimeyle başlamıştı. Vehbi Koç, o dillere destan servetini ilk bir lirayı kazanarak yapmıştı. Bugün bile Çinlilerin o meşhur “Çin Seddi” ilk bir metreyi yapmakla başlamıştı. Dünyanın en muhteşem müzik eseri olan Bethooven’in dokuzuncu senfonisi ilk bir nota ile başlamıştı. Bu misalleri sabaha kadar sıralayabiliriz. Azı beğenmeyen, küçük gören, hor hakir gören çoğa hiçbir zaman ulaşamaz. Bugün, bütün dünyada koskoca bir Mc Donalds imparatorluğu var. İlk açıldığı gün New York’da ancak üç masa alabilen küçücük bir mekanda işe  başlamıştı. Ama o kadar temiz, itinalı çalışılıyordu ki o üç masa büyüdü, büyüdü koskoca bir McDonalds imparatorluğu ortaya çıktı. Bütün mesele o “ilk” teki, başlangıçtaki muhteşem yüceliği görebilmekte. Eğer atılan ilk adım besmele ile, tevazu ile, kanaatkarlıkla, edeple, saygıyla atılırsa başarısız olmak mümkün değildir. Anlatmış olduğun o ekmekçi kadın örneği beni çok düşündürdü. Yüzelli lirayı küçük gördü, hor gördü, hakir gördü. Ama yarın onun yüzelli kuruşuna muhtaç olmayacağını kim garanti edebilir? Hayatta her şey edep ve tevazu ile başlar. Ve onunla büyür, gelişir, serpilir. Bu gerçeği göremeyenler ne kadar zavallıdır. Hepimiz hangi işe başlarsak başlayalım önce edeple, tevazu ile işe koyulmamız gerekir. İnsanlararası ilişkiler de öyle. Bir kalbi kazanmak ne kadar zor. Aylarca, bazan yıllarca bir nakış işler gibi yapacağımız çalışmalar sonucunda bir insan kalbinde size karşı bir sevgi, bir saygı uyanıyor. Onu kaybetmek o kadar kolay ki, an meselesi. Onun için Kur’an-ı Kerim’de “Bir insanı öldüren bütün bir insanlığı öldürmüş gibidir” buyruluyor. Bu ayet-i kerimeyi insan kalbi için de hatırlayabiliriz. İnsan kalbi o kadar hassas, o kadar ince ki minicik bir kaba davranışla, bir kaba sözle bütün güzellikler solabiliyor, örselenebiliyor. İnsanın kendi kalbi de öyle. İşlediğimiz günahlar, aman ondan da ne olur, o küçücük birşey dediğimiz nüanslar birgün geliyor bütün kalbimizi kirletebiliyor, karartabiliyor. Ve ondan sonra hiçbir gayret ve fedakarlık onu temizleyemiyor. Japonların çocuklarına verdiği, aşıladığı çok güzel, çok anlamlı bir nasihatları var: “Aman yavrum” diyorlar, “gelirin ne kadar az olursa olsun, birkaç kuruş da olsa öbür aya tasarrufla gir”. Bu basit gibi görünen son derece önemli bir olay. Amaç o ayın borçsuz, harçsız geçirilişi. Ama bu öyle bir ince nüansla söyleniyor ki etkili olmaması imkansız.

Sevgili yavrum, bu misalleri daha binlerce çoğaltabiliriz. Ama netice değişmez. Herşey küçük başlangıçlarla oluyor. Bugün dünyada en iyi piano çalan insan İdil Biret. İdil Biret beş yaşındayken pianonun önüne oturarak ilk notayı çalıyor. Ve onu elli yıl her gün en az sekiz saat süren çalışmalar takip ediyor. Ortaya hepimizin iftihar ettiği bir güzel insan çıkıyor. Bizler onunla gurur duyuyoruz. İşte yavrum, hayatın, başarının ve mutluluğun bütün sırrı bu “ilk” lerde toplanıyor. Ne mutlu onu görüp, bilip, tek istisna olmadan hayattaki her işe o “ilk” lerle başlayanlara.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :