.

Sevgili Sabri Baba’mla ilk tanışmamız:

Sevgili Sabri Baba’mla yine o kurumda görevli bir hâkim bayan arkadaşım vesilesi ile tanıştım. 1990 yılı eylül ayıydı. Yeni evliydim ve eşim başka bir şehirde görevliydi. Ben manevi bir arayış içindeydim rüyamda bir is arkadaşım bana her gece sana bir hediye vereceğim diyordu üçüncüsünde o arkadaşıma giderek bana ne hediye vereceksen ver dedim o da beni bir manevi dini bir derneğe götürdü. Oraya bir müddet devam ettim ancak manevi bir haz alamadığım gibi kendi inançlarımı bile zedeleyeceğimi düşünürken Sabri Babamın kurumunda görev yapan arkadaşım beni is yerime ziyaretime geldi ben de ona böyle bir derneğe devam ettiğimi ama yanlış bir şeyler olduğunu söyledim. Arkadaşım da beni oralarda vakit kaybetme gel ben seni önce Hacı Ahmet Kayhan dedeye ziyaretine götüreyim dedi, o da bambaşka bir hatıradır benim için ve sonra da Sabri Babamın Danıştay binasındaki 8. Kattı yanlış hatırlamıyorsam odasına ziyarete gittik bir öyleden sonraydı. Bizi büyük bir nezaketle karşıladı ve büyük bir zarafetle konuk etti cay ikram etti. Nefesim kesilmişti, bu kadar zarafet bu kadar kibar bir insanla daha önce asla tanışmamıştım. Huzur güven samimiyet her şey oradaydı ve ruhum yıkanıyordu sanki. Biraz genel sohbet ettikten sonra... Hanım (arkadaşım) bana onunla paylaştıklarımı manevi bir arayış içerisinde olduğumu anlattı. Büyük bir dikkatle dinledi Sabri Babam ve benim neler yasadığımı sordu. Ben de gittiğim o cemiyette gördüğüm eksiklikleri anlattım. Örneğin hiç ibadet etmiyorlardı namaz kılmak gibi veya diğer ibadetlerle ilgili herhangi bir eylem olmadığı gibi o ibadetlerin Peygamberimiz tarafından bizim için yapıldığını soyluyorlar sadece bazı İslami kitaplar okuyup yorumluyorlardı. Bu cemiyeti anne dedikleri bir hanim yönetiyordu ve oraya gelen her kesin cennetle müjdelendiğini soyluyordu. Bu ilk dakika beni etkiledi ancak bu isin bu kadar basit olamayacağını ve bir bedel ödenmeden insanin cennete falan gidemeyeceğinin idrakinde idim ve belki de orada birçok kişiden daha bilgili olduğumu ve bu cemiyetin insanları ne yazık ki oyalamaktan baksa bir şey yapmadığını Sabri Baba’ma anlattım ve beni orada önce tebrik etti ve sen zaten işin idrakindesin ne mutlu sana yavrucuğum dedi ve bana Yunus Emre’nin "Ben ay’ımı yerde buldum bana rahmet yerden yağar." Hiç uzaklarda arama sana senden başkasının faydası olmaz dedi ve Allah razı olsun bana sabah namazlarımı kılarak başlamayı önerdi. Tabi o gün orada o cemiyetle ilgili başka öz eleştiriler de oldu zira bahsettiğim cemiyeti babam da gayet iyi tanıyordu hiç unutmam ona o cemiyetteki annenin Peygamber Efendimizi sık sık rüyasında gördüğünü ve onun isteklerini bizimle paylaştığını soyluyordu bunu anlattım, hatta Peygamberimizin örtünmemizi asla istemediğini o gün bir mevlide çağrıldığını ve Peygamberimizin isteğine karşı gelmemek için mevlide geç gittiğini ve bu sebeple hem çağıran kişiyi kırmadığını hem de Peygamberin emrine uyduğunu söylemişti. Bunları Rahmetli Sabri Baba’ma aktardığımda hiç unutmam Peygamberle tenis de oynamış mı diyerek hem bizi güldürmüştü hem de durumun vahametine çok güzel bir nokta koymuştu. Hulasa ben o gün o odada gerçek samimi bilgili ve dosdoğru bir Allah dostuyla tanıştım.

Allah’a sonsuz şükürler olsun.

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :