Sayın Güldeniz,

17.2.2007 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, sen ne güzel bir hal içindesin. Ne güzel bir manevi makama erişmişsin. İnsanları Allah rızası için sevmek, onlarla Allah rızası için görüşmek. Onlara çeşitli vesilelerle hediyeler götürmek. Onlarla bir güzelliği paylaşmaya çalışmak. Ama karşı taraf anlarmış, anlamazmış, takdir edermiş, etmezmiş. Bunlardan bize ne? Büyük Alman edibi Geothe, bir eserinde “Güzel kız, seni seviyorsam, sana ne?” der. Sevmek başlı başına hayatın en güzel, en değerli armağanıdır. Bir insanı severken, ona hediye götürürken karşılık beklemek hiç doğru değildir. Karşılık beklediğimiz anda olay bir ticari ilişkiye dönüşür. Kesinlikle bundan kaçmak lazımdır. Biz bu dünyaya sevmek için geldik. Tek istisna olmadan insanları, hayvanları, btkileri, eşya ve cemadatı sevmek için geldik. Biz, sevgimizde devam edelim, Allah onun mükafatnı karşımıza başka bir insanı çıkararak verir. Gülten Akın bir şiirinde

“Bekleyin, bekleyin, durmaksızın bekleyin

Bir gün unutulmuş bir aynada bütün sevgiler size dönecek”

der. Kıymetli yavrum, ben sana derim ki yaptıklarından kat’iyyen pişmanlık duyma. Devam et. Sev, daha çok sev, daha çok sev. Ottan Allah’a kadar bütün varlığı sev. Bütün kainatı insanıyla, hayvanıyla, bitkisiyle, eşya cemadıyla daha çok sev. Ta göklere kadar hem, hem Allah’a kadar sev. İnsanlar sevgileri kadar vardır. Sevgileri kadar yaşarlar, sevgileri kadar varolurlar. Başkaları şunu düşünmüş, şöyle hareket etmiş, bunlardan bize ne? Yarın Allah’ın huzuruna çıktığımız zaman bize başkaları sorulmayacak. Ben kendi gönlümden mes’ulüm. Bırakın bu gönlümü sadece ama sadece sevgiyle doldurayım. O gönlümde nakış iğnesinin ucu kadar kin, nefret, düşmanlık, intikam hissi, negatif duygular olmasın...

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :