.
Merhaba sevgili gönül dostlarım.
Asıl bakış küçük şeyin bütünde aldığı yeri görmektir. Kendini Allaha bırak. O’ndan gelecek her şeye razı ol. Sanır mısın ki Allah ile beraber olanın başka şeye ihtiyacı olur? Bir kimse Allah ile olursa Allah da onunla olur. İyi bilin ki Allah dostlarına korku yoktur.” Buyuruyor Gönül Sohbetleri kitaplarımızda Rahmetli Sabri Babam. Anladığıma göre görünen bir zerrede daha geniş objektif bakarak bütünü görmemizi istiyor. Örneğin küçücük çam tohumunda büyük bir çam ağacını görebilmek. O ihtişama, o güzelliğe inebilmek. O aşkla kendimizi Allah’a bırakmak. O’ndan gelecek her şeye razı olmak. Sanır mısın ki Allah ile beraber olanın başka şeye ihtiyacı olur? Demek ki biz güzel insanlar Allah ile beraber olduğumuzda O'ndan gelen her şeye razı olduğumuzda hiç bir şeye ihtiyacımız olmaz. Allah var, her şey var deriz, gam keder de olmaz. Bütün sıkıntılar Allah’tan uzaklıktadır. Biz güzel insanlar hemen bunu fark ederiz, kendi adıma söylüyorum içimizdeki çocuk nefis hemen zayıf yerimizi yakalamaya çalışır onun iniltisini fark ettik mi bir pozitif Allah ve Peygamber yolunda giden kardeşimizle konuşur o zayıf tarafımızı gideririz çok şükür. Önemli olan fark etmektir. İnsanı insan yapan yine hazreti insandır derdi Sabri Babam. Bütün insanların birbirine ihtiyacı vardır. Yok, benim tuzum kuru kimseye ihtiyacım yok diyemez, her insanın bizden üstün yanı vardır. Sabri Babam “Yavrum karıncadan dostunuz olsun” derdi. İşte bu kelamda bütün bir kâinat gizli. Yeter ki evimize gelen misafirden, yolculuktan bir telefon görüşmemizden istersek neler öğreniriz, bir cümle bize neler anlatır. Yeter ki dinlemesini bilelim. İdrakimizi Rabbim açıversin âmin.
“Bir kimse Allah ile olursa Allah da onunla olur. İyi bilin ki Allah dostlarına korku yoktur. Onlar üzülmeyeceklerdir.” Buyuruyor Sabri Babam. Her olayda Allah'ı görende korku üzüntü olur mu?
Burada yaşadığım bir örneği paylaşmak istedim. Bir hafta önceydi, bir kardeşimle telefon görüşmesi yapmıştık. Sesinden anladım hasta olduğunu. Hasta mısın diye sordum ve evet annem rahatsızdı onu düşüneceğim diye bütün kaslarım gerildi üzüntüden dedi. Ve kardeşimize üzülme, üç yıl önce babam dört ay yoğun bakımda yattı ve sürekli Gönül Sohbetleri kitaplarımı okudum. Ve babam Allah’ın konuğu oldu diye avuttum kendimi, kimseye anlatmadım soranlara sürekli babam Allah’ın konuğu oldu dedim ve o günleri daha serin atlattım dedim. Çok şükür bir kötü düşünce bir insanı hasta eder. Ve bir güzel düşünmede insanı inşirah yapar ve sabırla yine Rabbime yaklaştırır. Ona yaklaştı mı korku da kalmaz.
Allah’tan Sabri Baba'ma yakınlarına selam olsun âmin.