.

Kıymetli yavrum,

Çocukluğumu düşünüyorum: İki velî kadının elinde büyüdüm: Babaannem ve annem. Hâfızamı zorluyorum, bir kere bile ikisinden din, îman, ahlak nutukları dinlemedim. O mübarek velî hanımlar sadece inançlarını yaşarlardı. Bunun söylemini yapmazlardı. Ben bunların hâl dillerine bakarak İslam’a aşık oldum. Hayat boyu birçok din, îman, ahlak nutku atan insan dinledim. Hiçbiri beni etkilemedi. Sözle bir şey olacağını sananlar hayatı hiç mi hiç anlamayanlardır. Hayatın sırları sessizliğin içinde gizlidir. Ve insan ancak sessizlik içinde bu sırları sezebilir. Yunus Emre birçok şiirinde sözün, gereksiz yere söylenilen sözlerin insanın vekarını azalttığını söyler. Ve onları insan şahsiyetine indirilmiş bir darbe gibi görür. Buda’dan sonra Hindistan’ın yetiştirdiği en büyük insan, Mahatma Gandhi, “Sabahleyin evden çıkarken,” diyor, “ayakkabımın üzerindeki bir toz zerresinden kendimi daha büyük görsem ağlayarak Allah’a sığınırım”. Bu misalleri sabaha kadar sıralayabiliriz. Önemli olan kâl değil, hâldir. Önemli olan inanışını aşk haline getirebilmek, sonra o aşkı günlük hayatında bütün nüanslarıyla yaşayabilmektir. Hayatını bir sanat eseri haline getirebilmektir.
Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan Efendi Hz.

Aziz Ruhu Şad Olsun...