.

Kıymetli yavrum,

Hastalığa giden ilk yol olumsuzluklardan geçiyor. Karam­sarlık, sevgisizlik, hep şikâyet, hep şikâyet, her olaya, her insa­na olumsuz yönlerinden bakmak, gün geliyor ki, insanda bir kaos yaratıyor. Işık tek, karanlık ve kaos çoktur. Önemli olan iyi ve güzel görmeye çalışmaktır. Bu bir, bakma eğitimi ve edebidir. Güzel görmek isteyen güzel görür. Güzel gören güzel düşünür. Güzel düşünen sağlıklı, mutlu ve başarılı olur, hayatından zevk alır. Resûlullah Efendimiz: “Benden şer hakkında soru sor­mayın. Hep hayırdan sorun bana” buyuruyor. Ne olur her söze “Hâl” katabilsek... Bir Veli zat “Ben hüsnü zanna memu­rum” diyor ve ilâve ediyor, “Kötüye, çirkine, bayağı olana davetiye yazmayın ki gelmesin...” Şunu bilelim ki insan ne kötülenmekle küçülür, ne methedilmekle büyür. Size düşmanlık etmek isteyenlerin dahi hayırlarını isteyici olun. Tartışma ve kavga yerine, tatlı dili, güzelliği, edep ve inceliği tercih edelim. İlim satırda, dilde değil; sadırda olmalıdır. Hazreti Ali “Rabbimi, isteklerimin olmaması ile bildim” diyor. Bugün, çok insan istedikleri olmayınca hayata küsüyor, kendine küsüyor, bir olum­suzluklar yumağı oluyor. Ruhî, bedenî rahatsızlıklar bir bir orta­ya çıkıyor. Kendi yaşamını bir karabasan haline getiriyor. Acaba o isteklerin olmaması kendisi için daha hayırlı mıdır? Bir bunu düşünse... Bir Hak’ka teslim olabilse... “Mevlâ görelim neyler, neylerse güzel eyler” diyebilse...

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan Efendi Hz.

Aziz Ruhuna Fatihalarla...