.

Kıymetli yavrum,

Edep, sabır, şükür ve kanâat bir in­sanın iç dünyasında egemen olunca, bütün varlık ışıl ışıl par­lamaya başlar, gözleri ve gönülleri kamaştırır. Başkalarını, top­lumu suçlamak kolaydır, kolaydır ama insana hiçbir şey kazan­dırmaz. Enerji ve zaman kaybından başka nedir ki? Karanlığa küfredeceğimize, bir mum yakmak, bir mum ışığı ile de olsa çevreye ışık tutmak daha akıllıca bir davranış değil midir? Önemli olan bir önceki güne göre daha iyi, daha güzel bir insan olmak değil midir?

          Her dem taze doğarız

          Bizden kim usanası, der Yunus.

Önemli olan her geçen günün hakkını verebilmektir. Kendi kendimizi yenilemek, aşmak, daha iyiye, daha güzele doğru git­mek... İnsanları anlamak, onların ruh derinliklerine inmek, onla­rın hallerini kendinde yaşamak, bütün insanlığı ve kâinatı ku­caklayan bir ruh olgunluğuna erişmek... “Kendini ne sanırsan, ayruğa da onu san” diye hedefi gösterir Yunus. Kendi için istediğini diğer insanlar için de istemeyen, henüz hamdır, çiğdir. O, “Miskin Yunus sen seni bir adam mı sanırsın. Halini, miktarını bil derlerse ne dersin” diyecek kadar edep, tevâzu ve incelik içinde yaşamıştır.

Selam, saygı ve sevgi ile.

Sabri Tandoğan

Efendi Hz.

Aziz Ruhuna Fatihalarla...