.
İşte kendisinin çok sevdiği fıkralardan biri:
Nasrettin Hoca bir gün komşusundan kazanını ödünç ister. İade ederken de içine minik bir kazan koyar. Komşusu sebebini sorunca
“Komşu,” der, “bizdeyken kazanın doğurdu, al hayrını gör.”
Komşusu çok sevinir. Bir süre sonra yine Hoca gider kazanı ödünç ister. Komşusu da sevinerek verir.
Aradan epey zaman geçer ama Hoca kazanı getirmez. Komşusu meraklanır ve Hoca’ya giderek:
- Hocam, der bizim kazan ne oldu?
Hoca da üzgün bir ifadeyle ;
- Komşum, der, kazan öldü, sizlere ömür.
Komşusu çok sinirlenir, Hocam, der, ne diyorsunuz ? Hiç kazan ölür mü?
Nasreddin Hoca durur mu
Komşum, der, kazanın doğurduğuna inanıyorsun da öldüğüne niye inanmıyorsun?
Allah Nasreddin Hoca'mıza da, Sabri Hoca'mıza da gani gani rahmet eylesin. Mekanları cennet olsun bizlere bunca güzellikler, güzel dersler, güzel nefesler bıraktıkları için.
Selamlar, sevgiler, saygılarla.