.

SABRİ BABA'MIZLA BİR SOHBET

Bir yerde manevi büyük olduğunu duyarsan yavrum, ne yap yap, gerekirse cebindeki bütün parayı harca, onu ziyaret git, ondan bir şeyler öğrenmeye çalış, kültür hanene bir şeyler eklemeye çalış. Yok annem gelecek, yok dayımlar gelecek... bunları bahane ediyor insanlar ve fırsatı kaçırıyorlar. Bazen duyduğu bir cümle insanın bütün hayatını değiştirmeye yeter. Ben niye böyle manevi büyükleri ziyaret için aşkla dolaştım, niye yurt dışlarına gittim; kültürümü artırmak, ufkumu genişletmek için. Bu öyle kitaplar okuyarak olacak bir iş değil. Yaptığım seyahatlerin parası ile şimdi Kadıköy’de bir dairem, bir dükkanım olabilirdi.
Rana bir tek gün bana, “Sabri ben bugün seninle o zatın ziyaretine gelmeyim, annem çağırıyor veya filan yere gideceğim.” demedi, her yere beraber gittik, aynı aşkı o da duydu benim gibi.

Bir insan “Hayır anne, ben bugün Sabri Beyi ziyaret edip elini öpeceğim, despotluğun gereği yok, eğer buna darılıyorsan darıl.” diyebilmeli. Nedir bu anne babaya, akrabaya tapmak...