.

Kıymetli yavrum,

Çok enteresandır. İnsanlar bazen aralarında anlaşıyorlar. Bu Pazar pikniğe gidelim diyorlar. Hazırlıklar başlıyor. Kimisi börek, kimisi köfte, kimisi dolma yapıyor. Herkes kendine göre piknik yerine götüreceği bir şeyler hazırlıyor. Piknik yerine varılınca poşetler açılıyor. İnsanlar hazırladıklarını ortaya çıkarıyorlar. Bir aile düşünün. Hiçbir tedariki yok. Elini kolunu sallayarak gelmiş. Orada herkesin hazırladıklarını görünce, o aile mahcup olmaz mı? Yüzü kızarmaz mı? Yarın mânevi âleme göçünce, Allah esirgesin kim o duruma düşmek ister. Hepimiz, adına âhiret âlemi denilen o yerde bir araya geleceğiz. Hiçbir hazırlığı, hiçbir tedariki olmayanlar, elini kolunu sallayarak gidenler orada nasıl bir ruh hâli içinde olacaklar. Hiç düşündüler mi acaba?

Şu yaşadığımız hayatın her günü, her saati ayrı bir imtihan. Hepimiz sürekli olarak imtihan ediliyoruz. Amaç yetişmemiz, tekâmül etmemiz, olgunlaşmamız değil midir? Bu imtihanlar her şahıs için ayrı. Ama bilelim ki, bu imtihandan kurtuluş yok. Bizler de son nefesimizi verinceye kadar bu imtihanlardan yüzümüzün akıyla çıkmaya çalışalım.

Selam, saygı ve sevgi ile.

Sabri Tandoğan Efendi Hz.

Rahmet ve Şefaat Üstlerine Olsun