.

Merhaba sevgili gönül dostlarım.

Efendi Hz. Sabri Babam buyuruyor: “Kitap okumak güzeldir, iyidir faydalıdır. Ama tek başına yeterli değildir. Unutmayalım, insanı insan eden yine insandır. İnsanlarla yapılan dostluğun yerini hiçbir şey tutmaz. Dostluk mutluluğun temelidir. Kimse tek başına ne Hakikatı bulabilir, ne de mutlu olabilir.” Böyle söylüyor değerli büyüğümüz, bizlerin de sakin bir kafayla düşünmemizi gerektiriyor. Bu hayat okulunda kitap okumamızın tek başımıza yeterli olmayacağını belirtiyor. Evet kitap okuruz bilgi öğreniriz ne ala ama bunları yaşayarak ders alarak ve onu bir Hak aşığı kardeşinle paylaşarak. O zaman daha da mutlu olunuyor. Ama şunu fark ettim herkesle de olmuyor. O sohbet eğer karşı taraf cani gönülden dinleyerek karşılıklı bir şeyler paylaşılırsa bir anlam katıyor. Rabbim yaşadıklarımdan bu fakire onu öğretti.

Yine Sabri Babam “İnsanlarla yapılan dostluğun yerini hiç bir şey tutmaz.” Der. İyi güzel ama hangi insan? Cevap hazreti insan, özü sözü bir olan. Nokta kadar bir karşılık beklemeden sırf Hak rızası için. Halis bir niyetle bizi şu bu görsün bilsin diye değil. Sadece bu durumda Allah Peygamberimiz bu durumda nasıl davranırdı. Dediğimizde içimiz cevabı verir. Ve niyetin doğru oldu mu bütün yolların açılır. Çünkü bize bizden yakın olan Dostumuz var. Allah’ımız var O bize yardım etmez mi? Elbette eder, eğer sırf Rabbimin rızası için adımlarımızı atıyorsak. Olmaz olamaz dediğimiz güzellikler olur. Anlıyamayız bile seyrederiz. Bütün mesele Hakla alış veriş içinde olmak. O’nun ikramları karşısında kullukla cevap vermek. Şükretmek. Efendi Hz. Sabri Babam “Yavrum Allah’tan başka kimseden bir şey isteme” demişti evinde değerli büyüğümü ziyaret ettiğimde. Doğru ya bu illa bir maddi durum değil. İnsanlara bir yardımda bulunduğumuzda bir başkası bilsin diye değil. Alah’ım bilsin, bize bizden yakın olan Rabbimiz bilsin diyerek. Böyle niyet etmek yoksa ne burada, ne ahirette faydası olmaz. Bunu öğrenen duyan nasıl bir karşılık bekler. Rabbim demiyor mu “Kulum sen bir adım gelirsen Ben on adım gelirim” diye. İşte bunu okuyan bu kelamı yaşayan insan ince ince düşünür. Ve hayatına ona göre bir anlam bir ahenk güzellik katar. İşte o zaman dostluk mutluluğun temelidir der. Mutlu mutmain olur çok şükür. Demek ki bir Hadisi bir Ayeti bile yaşasak neler güzellikler yaşayacağız.

Kendi adıma söylüyorum canım Allah’ım idrakımızı açı versin amin. Değerli büyüğümüz tek başımıza ne hakikatı bulabileceğimizi ne de mutlu olabileceğimizi söylüyor. Doğru ya bir işe ayaklanırız niyetimiz iyi ama biz onun sonunu göremeyiz. O durumda daha ileri görüşlü o durumdan ders alan, hakikatı bilir görür ve hak rızası için sana yol gösterir bak kardeşim mutlu olmak istiyorsan iki cihanda, gel şu yoldan git hiç bir yere sapma der. Bu kelamı işitebilen idrakı açıksa anlar doğru asan yolunu bulur. İŞTE İNSANIN YAPACAĞI EN GÜZEL BİR İYİLİK BU GÖREBİLENE.

Kitaplarımızda “Görenedir görene köre nedir körene.” Buyurur değerli büyüğümüz Rabbim gören işiten mutlu kullarından eylesin. Bizleri de cümlemizi de amin. Efendi Hz. Sabri Babamıza yakınlarına selam olsun. yattığı yer nuru ala nur olsun amin.